ΝΕΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ
Στην τρίτη μου ποιητική συλλογή ακολουθώ πιστά το ύφος που έχω επιλέξει να ντύνω τις σκέψεις μου που από πάντα έχω συνηθίσει να τις παρομοιάζω με θάλασσες, άλλοτε φουρτουνιασμένες και άλλοτε ήρεμες και γαλήνιες. Μα πάντα μοιάζουν απέραντες και κρύβουν τον δικό τους ουρανό. Τη δική τους αμμουδιά. Κανένας δεν έχει καταφέρει να τις αγγίξει. Κανένας δεν μπορεί να τις αρπάξει, ούτε τα όνειρά μας, τις επιθυμίες μας.
Θέλω να πάψουν για μια ακόμα φορά να ανήκουν μόνο σε μένα. Θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας. Με όλους εσάς. Και σε αυτό το βιβλίο μπορούμε να διακρίνουμε πράγματα που βρίσκονταν και στις προηγούμενες συλλογές.
Έχοντας περάσει χρόνια καταθλίψεων και δυσβάστακτης μοναξιάς, μπορώ μετά από χρόνια να τα κοιτάξω στα μάτια και να μιλήσω για όλα εκείνα. Πολλές φορές αυτά που γράφω είναι πικρά, μελαγχολικά, ίσως και σκληρά κάποιες φορές, προσπαθώ όμως πάντα να αφήνω και πίσω και μία νότα αισιοδοξίας.
Αυτά που θα διαβάσατε είναι ποιήματα και λογοτεχνικά κείμενα. Κρύβονται μέσα και κάποια παραμύθια για τους ανθρώπους που μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά με το παιδί που υπήρξαν κάποτε.Ο έρωτας δεν λείπει ποτέ από τις συλλογές μου όπως η ευαισθησία και ο ρομαντισμός. Ελπίζω μέσα να βρείτε κάποιοι τον εαυτό σας.
Απευθύνονται όσα γράφω σε ονειροπόλους ανθρώπους που δεν μεγάλωσαν ποτέ. Πέφτουν κάτω, ματώνουν, λυγίζουν, σηκώνονται και προσπαθούν ξανά.
Μην το βάζετε ποτέ κάτω, στην επόμενη στάση η ΖΩΗ μας περιμένει με ανοιχτές τις αγκάλες της να ζεστάνει τις καρδιές μας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Βιργινία Μαρουλά γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε διαιτολογία, αλλά δεν την άσκησε ποτέ. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές από τις εκδόσεις Άρωμα. Η μία έχει τον τίτλο “Σκέψεις και Συναισθήματα” και η άλλη “Συνεπιβάτες στο όνειρο”.
Άλλη μία αγάπη της είναι το θέατρο.‘Εχει παίξει σε διάφορες παραστάσεις και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής, επίσης συμμετείχε και σε δύο ταινίες μικρού μήκους. Τελευταία την έχει κερδίσει το ραδιόφωνο. Στον φιλανθρωπικό σταθμό la famiglia web radio βρήκε το βήμα που ήθελε ώστε να παρουσιάζει με την εκπομπή “Μικρές Περιπλανήσεις” τη μουσική καθώς και τους ανθρώπους που εκτιμά και θαυμάζει.
Πρώτη της αγάπη όμως παραμένει η συγγραφή, αυτό που ήθελε και ονειρευόταν από παιδί, να εξιστορεί τις ιστορίες της, να μοιράζεται όλα αυτά που σκέφτεται και αισθάνεται. Ένα χαρτί και ένα στυλό, το γράψιμο και η έκφραση, είναι η δική της λύτρωση, το καταφύγιό της από όπου πάντα βγαίνει δυνατή, με καινούργια φτερά και με έναν καινούργιο δρόμο να ανοίγεται μπροστά της!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ BOOKS 'N' MORE ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΗΣ ΒΙΡΓΙΝΙΑΣ ΜΑΡΟΥΛΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΑΝΕΓΓΙΧΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
Η ΧΑΡΑΜΑΔΑ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ
Η σκοτεινιά αφού σκέπασε τα πάντα μες την πόλη
βρήκε ένα μικρό πέρασμα και μπήκε στο σπίτι
περιηγήθηκε για λίγο στα δωμάτια
και μετά αποφάσισε να ασχοληθεί με ‘σένα.
Ήθελε ένα μέρος μέσα σου που να μπορεί να κρυφτεί
δεν τα κατάφερε όμως, εσύ είσαι γεμάτος φως,
πώς να καταφέρει να σε νικήσει το σκοτάδι;
Νιώθοντας ταπεινωμένη και πολύ θυμωμένη
στράφηκε τώρα προς εμένα.
Εδώ, θα σταθείς τυχερή, είμαι εύκολο θύμα
δεν θα σου αντισταθώ πολύ,
πάνε χρόνια πια που το μαύρο χρώμα
κυριαρχεί ανενόχλητο
στη δικιά μου ψυχή και ζωή.
Τη νιώθω να γλιστρά δεξιά και αριστερά σε ολόκληρό μου το κορμί
προσπαθεί να ανακαλύψει την κάθε μου πλευρά.
Έπειτα συνέχισε την εξερεύνησή της στο πρόσωπό μου
που είχε φορέσει τη μάσκα αυτή
που γνωρίζεις καλά του τρόμου.
Βρέθηκα σε κρύες κατακόμβες
με χιλιάδες πτώματα δίπλα μου να αναπαύονται.
Μπορώ να αγγίξω τις παλάμες τους
δεν υπάρχουν όμως μάτια να κοιτάξεις,
τη θέση που άλλοτε βρισκόντουσαν την έχεις πάρει εσύ,
δεν το περίμενα ότι θα ήσουνα και εκεί.
Το ενδιαφέρον που έτρεφε για το άτομό του
για κάποιον απροσδιόριστο λόγο είχε σβήσει
και επέλεξε με συνοπτικές διαδικασίες
τότε να με αφήσει.
Ίσως να φταίνε τα ευρήματα που τόση ώρα
ψάχνοντας πάνω μου είχε βρει.
Δεν είπε όμως τίποτα για αυτά,
ούτε και για άλλα πράγματα ασήμαντα ή σημαντικά.
Όπως μπήκε με τον ίδιο τρόπο έξω βγήκε...
Και βάλθηκα να κοιτάζω με επιμονή
της χαραμάδας την πόρτα και να
αναρωτιέμαι, για που να το έχει βάλει τώρα.
Ώσπου αισθάνθηκα κουρασμένη
λες και έσκαβα κάτω από έναν μεγάλο
ήλιο εκείνα που είχα κλέψει
τα πορτοκάλια απ’ τον κήπο.
Τι ωραία που θα ήταν ο κόσμος
να πλημμύριζε παντού με φως
θα έπαυε ο άνθρωπος να παλεύει μοναχός,
και να μην υπήρχες να τελειώναμε πια
από όλες αυτές τις απρόσκλητες τις καταιγίδες.
Για να αποκτήσεις και εσύ την ποιητική συλλογή κάλεσε στο 698-6522855 ή κάνε την παραγγελία σου σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο και στο site του εκδοτικού https://ekdoseisaroma5.webnode.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου