Follow Us

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ

Το τραγούδι του Αχιλλέα (trade edition)

Το τραγούδι του Αχιλλέα (trade edition)
BEST SELLER

ΙΑΝΟΣ: Εργαστήρια Βιβλίου – Σεμινάρια | Άνοιξη 2022

IANOS

PUBLIC

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΕΙΝ, ΕΚΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΑΣ ΣΥΛΛΟΓΗ

Αυγούστου 31, 2019 0 Comments

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΕΙΝ, INC.

Ποιοι είμαστε,

Οι εκδόσεις ΠΟΙΕΙΝ δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα & την Κύπρο, βασιζόμενες σε στελέχη με μεγάλη εμπειρία στις εκδόσεις, υποσχόμενες στους συγγραφείς μας υψηλά ποσοστά και εξαιρετικής ποιότητας εκδόσεις.

Ο πρωταρχικός μας σκοπός ήταν και είναι η έκδοση ποιοτικών βιβλίων, δίνοντας βάση στις ξεχωριστές ανάγκες που έχει ο κάθε συγγραφέας μας και το αναγνωστικό κοινό.

Ο εκδοτικός μας οίκος ανήκει στον εκδοτικό όμιλο

A & P Group Publications που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Το ατελιέ μας αποτελείται από έμπειρους γραφίστες, οι επιμελητές μας αναλαμβάνουν τη διόρθωση του έργου σας χωρίς να παρεμβαίνουν σε αυτό και οι τυπογραφικές μονάδες είναι έτοιμες να φιλοξενήσουν το όνειρο κάθε δημιουργού.

Η επιλογή και τα κριτήρια για την έκδοση ενός βιβλίου είναι αυστηρά καθώς σεβόμαστε το αναγνωστικό κοινό και τις απαιτήσεις του.

Μέχρι σήμερα η έκδοση και το ταξίδι ενός βιβλίου είχε αβέβαιο προορισμό, με τις εκδόσεις μας, ένα είναι σίγουρο το ταξίδι θα το καθορίσεις εσύ και τον προορισμό εμείς.

Για οποιαδήποτε διευκρίνηση μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας, θα είναι χαρά μας να σας εξυπηρετήσουμε, καλέστε καθημερινά 

13:00 με 21:00 στο 698-7917851



ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

ΕΚΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΑΣ 

Για να εκδώσετε την ποιητική σας συλλογή 

Στείλτε μας το αρχείο της ποιητικής σας συλλογής, σε doc αρχείο word στο ekdoseispoiein@gmail.com μαζί με βιογραφικό σας και στοιχεία επικοινωνίας.
Σας απαντάμε σε διάστημα ενός μήνα
Στήνουμε το βιβλίο κάνοντας όλες τις απαραίτητες διαδικασίες.
Κατοχυρώστε τα πνευματικά σας δικαιώματα.
Κάνουμε διακίνηση σε βιβλιοπωλεία
Σας δίνουμε υψηλό Ποσοστό
Διοργανώνουμε Παρουσιάσεις σε Αθήνα και περιφέρεια
Το βιβλίο σας τυπώνεται & είναι στα χέρια σας και στα βιβλιοπωλεία.
Είμαστε κοντά σας σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας
Από την πρώτη επαφή μέχρι την ολοκλήρωση του βιβλίου σας, είμαστε κοντά σας με καλή διάθεση να ακούσουμε τις ανάγκες σας και να εκδόσουμε την ποιητική σας συλλογή.




Brattle Book Shop, Βοστώνη, Η.Π.Α.

Αυγούστου 28, 2019 0 Comments

Ένα από τα παλαιότερα και μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο αποτελεί παράδεισο για κάθε βιβλιοφάγο καθώς διαθέτει τεράστια συλλογή από βιβλία-αντίκες. Λειτουργεί από το 1825 και διαθέτει και εξωτερικές βιβλιοθήκες.

Διαβάστε την άποψη της Αλίνας Παπαδοπούλου για το μυθιστόρημα Σταχτόνερο της Κωνσταντίνας Μόσχου.

Αυγούστου 28, 2019 0 Comments

Όταν όλα γίνονται νερό και στάχτη, πρέπει να ξαναγεννηθούν.

Ένα μυθιστόρημα πλούσιο σε συναισθήματα, με δυνατές εξελίξεις. 
Το διάβασα με μεγάλη απόλαυση. 

Σε ένα μικρό και φανταστικό χωριό (όπως μας ανέφερε στην πρόσφατη συνέντευξή της η συγγραφέας), στο Λίθι, γίνεται ένα φονικό. Ένα άγριο φονικό που αναστατώνει τους κατοίκους του.
Η Ντόνα είναι η θανούσα. Μία γυναίκα αμφιλεγόμενη, που δεν χωράει σε στερότυπα και δεν περιορίζεται. Στο χωριό άλλοι την αγαπούν κι άλλοι τη μισούν. Η Ντόνα μιλάει και λέει τα πράγματα με το όνομά τους, κάτι που οι περισσότεροι κάτοικοι δεν το δέχονται, είτε γιατί έχουν κλειστά μυαλά, είτε γιατί δεν ξέρουν και δεν θέλουν να ακούν αλήθειες.
Έχει το θάρρος της γνώμης της κι αυτό την κάνει να ξεχωρίζει ανάμεσα στο πλήθος.
Η Ξένια είναι μία νέα δημοσιογράφος η οποία αναλαμβάνει να μάθει για την υπόθεση. Στο Λίθι έζησε τα πρώτα της χρόνια, έπειτα μετακόμισε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Η Ξένια συναντάει ξανά τον εφηβικό της έρωτα, ο οποίος ήταν και ο άντρας της Ντόνα. Μαζί της είχε και δύο παιδιά που λάτρεψαν την Ξένια, καθώς έφερε άλλον αέρα στο σπίτι τους.
Οι κάτοικοι του χωριού είναι άνθρωποι-ακρίδες, στέκονται πίσω από κλειστά παράθυρα και παρακολουθούν τα γεγονότα. Ακίνητοι, περιμένωντας την κατάλληλη στιγμή για να μιλήσουν, να εκδηλωθούν, σαν τις ακρίδες.
Διαβάζοντας το βιβλίο Σταχτόνερο, πολλές φορές θα αναρωτηθείς για τις δικές σου αποφάσεις. Θα προβληματιστείς και θα θέλεις να κάνεις συζητήσεις για αυτό.
Μέσα από τη δυνατή πένα της συγγραφέως, μέσα από την αντίσταση κάποιων ανθρώπων, βλέπουμε τη δύναμη της αγάπης, τη δύναμη της ζωής.

Από το οπισθόφυλλο

Τι είναι αυτό που κρατά σφραγισμένα τα στόματα στο Λίθι;
Στο μικρό απομονωμένο χωριό της Ηπείρου, πίσω από τα δαντελωτά κουρτινάκια των κλειστών παραθύρων, κάποιοι παραμονεύουν όμοια με ακρίδες, ακίνητες, έτοιμες να χιμήξουν. Όταν είναι πολλές μπορεί να γίνουν μία από τις δέκα πληγές του φαραώ.
Και μπορούν να σκοτώσουν τις αθώες παιδικές ψυχές της Αννούλας και του Νεόφυτου. Όπως κάποιος σκότωσε τη μητέρα τους.
Η δημοσιογράφος Ξένια Μαρίνη είναι εκείνη που θα χαλάσει τη σιωπηλή συμφωνία τους. Γιατί οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν. Δεν αρκεί όμως να μάθει ποιος είναι ο φονιάς. Πρέπει να μάθει γιατί το έκανε. Έτσι μόνο θα σταματήσει το μίσος.
Η Ξένια είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα για να φτάσει στην κάθαρση, ακόμα και με κίνδυνο της ίδιας της ζωής της. Νερό και στάχτη…

Η Κωνσταντίνα Μόσχου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε γραφιστικά και σχέδιο. Εργάστηκε στον έντυπο καθηµερινό και περιοδικό Τύπο ενώ από το 2008 ασχολείται με τη συγγραφή, συμμετέχοντας παράλληλα σε πολιτιστικές δράσεις για το βιβλίο.

Διαβάστε την άποψη της Αλίνας Παπαδοπούλου για το μυθιστόρημα Σασμός του Σπύρου Πετρουλάκη

Αυγούστου 28, 2019 0 Comments
Δύο άκρα, το μίσος και η αγάπη, η βεντέτα και η συμφιλίωση.
Δύο παιδιά. Το ένα παιδί χάνει και τους δύο γονείς του. Το άλλο παιδί κρατάει το στόμα του κλειστό. 
Και ένα κορίτσι μεγαλύτερο που αναγκάζεται να απομονωθεί, να φύγει. Δεν ζει, δεν κάνει φιλίες, δεν ερωτεύεται...
Ακόμα ένα μυθιστόρημα του Σπύρου Πετρουλάκη, που μας δημιουργήσε πληθώρα συναισθημάτων. Οι ανατροπές κυρίαρχες σχεδόν σε όλες τις σελίδες του βιβλίου και απρόσμενες εξελίξεις. Οι ήρωες του βιβλίου, μέσα από τις επιλογές τους και τις πράξεις τους, οδηγήθηκαν κάποιες φορές στο ζενίθ κι άλλες στο ναδίρ.
Οι περισσότεροι ήρωες είναι τραγικές φιγούρες με μυστικά, αλήθειες, προβληματισμούς.

Σασμός είναι η συμφιλίωση. Στο μυθιστόρημα ο συγγραφέας προσεγγίζει το θέμα της Βεντέτας. Μία πράξη που γίνεται η αιτία να ξεκληριστούν και να καταστραφούν ολόκληρες οικογένειες. Η ιστορία του βιβλίου εξελίσσεται στην Κρήτη με τόπο φυγής τα Ιωάννινα.
Άγραφοι νόμοι, δύο θάνατοι, ένα παιδί χάνει ξαφνικά τις ρίζες του. Η εκδίκηση κυριαρχεί, με συγκλονιστικές εξελίξεις και βίαιες καταστάσεις. Το μέγεθος της αγωνίας είναι μεγάλο, οι περιγραφές των τοπίων και των συναισθημάτων μας κάνουν να τρέχουμε μαζί με τους ήρωες. Οι σχέσεις των ηρώων είναι πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί.
Για τα περιοδικά Books 'n' more 
Αλίνα Παπαδοπούλου
 Από το οπισθόφυλλο

Ο άντρας σηκώνει το χέρι του και σημαδεύει. Οι επτά πυροβολισμοί που ακούγονται ωχριούν μπροστά στην κραυγή του παιδιού: «Πατέρα…». Αλήθεια ή πλάνη; Τυχαίο γεγονός ή βεντέτα; Οι καταστάσεις περιπλέκονται και παίρνουν ανεξέλεγκτη τροπή. Ακολουθεί δεύτερος θάνατος – αυτήν τη φορά μια γυναίκα. «Τις γυναίκες και τα κοπέλια δεν τα σκοτώνουν. Αλλού να ψάξετε για τον φονιά. Όχι στη βεντέτα…» Τα λόγια των μυστών ακούγονται ουτοπικά. «Πάρε την κοπελιά μας και αλαργέψετε αμέσως από την Κρήτη. Δεν θα αργήσει να γίνει κι άλλο κακό. Φύγετε…» Μια μάνα μαζί με την κόρη της, εν μία νυκτί, εξαφανίζονται από προσώπου γης.
Ένα κλειδί μένει κρεμασμένο στην πρόκα του τοίχου και μια μαντινάδα στέκει ατελείωτη. Όρη και θάλασσες, τραγούδια και κατάρες, οργή και χάδι. Μέσα στις αντιθέσεις της φωτιάς, οι άνθρωποι χτίζουν τα όνειρά τους. Ωστόσο, η θέληση και το πάθος δεν αρκούν. Τα πάντα μπορούν να ανατραπούν ακαριαία. Ένας ατέρμονος κύκλος αίματος συνεχίζεται και η παλιά βεντέτα, σαν εφιάλτης, σκορπά τον τρόμο ανάμεσα σε δυο χωριά της Κρήτης. Οι λέξεις ποτέ δεν είχαν αρκετή δύναμη για να περιγράψουν τόσο ακραία συναισθήματα. Τι θα μπορούσε να επιφέρει τη συμφιλίωση, τον πολυπόθητο Σασμό;

Περίεργες συνήθειες διάσημων συγγραφέων του κόσμου

Αυγούστου 27, 2019 0 Comments
Οι διάσημοι συγγραφείς του πλανήτη είναι γνωστοί για τα έργα που μας έχουν χαρίσει και η μόνη μας δυνατότητα να τους γνωρίσουμε είναι μέσα αυτών. Ωστόσο, μερικές ιδιαίτερες συνήθειές τους μας αποκαλύπτουν μοναδικές πτυχές των χαρακτήρων τους, που μέχρι τώρα αγνοούσαμε.
James Joyce
Perierga.gr - Περίεργες συνήθειες των διασημότερων συγγραφέων του πλανήτη
Ο James Joyce προτιμούσε να γράφει ξαπλωμένος ανάσκελα χρησιμοποιώντας μεγάλα μπλε μολύβια και φορώντας ένα λευκό παλτό. Όλες αυτές οι ιδιαιτερότητές δεν ήταν παράξενες συνήθειες του διάσημου συγγραφέα, αντίθετα τον βοηθούσαν να γράφει πιο εύκολα, λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζε με την όρασή του. Το λευκό παλτό τον εξυπηρετούσε γιατί αντανακλούσε φως στις σελίδες που έγραφε.
Virginia Woolf
Perierga.gr - Περίεργες συνήθειες των διασημότερων συγγραφέων του πλανήτη
Η μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος Virginia Woolf έγραφε καθημερινά για 2,5 ώρες. Έγραφε σε ένα γραφείο ύψους 90 εκατοστών, γεγονός που της επέτρεπε να αξιολογεί τη δουλειά της από… απόσταση.
Truman Capote
Perierga.gr - Περίεργες συνήθειες των διασημότερων συγγραφέων του πλανήτη
Ο Truman Capote ήταν λιγάκι προληπτικός. Δεν ξεκινούσε ούτε τελείωνε ποτέ κάποιο από τα έργα του την Παρασκευή. Ακόμη, συνήθιζε να αλλάζει δωμάτια ξενοδοχείων, αν το νούμερο του δωματίου τελείωνε σε 13. Μια ακόμα προκατάληψή του ήταν ότι δεν ήθελε να έχει πάνω από δυο τσιγάρα στο τασάκι του.
Victor Hugo
Perierga.gr - Περίεργες συνήθειες των διασημότερων συγγραφέων του πλανήτη
Ο Βίκτωρ Ουγκό λειτουργούσε αυστηρά με προθεσμίες. Μια χαρακτηριστική προθεσμία που είχε επιβάλλει στον εαυτό του είναι να ολοκληρώσει το έργο του «Παναγία των Παρισίων» σε συγκεκριμένο διάστημα. Ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1830 και ήθελε να το ολοκληρώσει μέχρι το 1831. Για να τα καταφέρει αγόρασε μια μεγάλη ποσότητα μελανιού και κλειδώθηκε σε ένα δωμάτιο.
Edgar Alan Poe 
Perierga.gr - Περίεργες συνήθειες των διασημότερων συγγραφέων του πλανήτη
Ο Edgar Alan Poe αγαπούσε πολύ τα κατοικίδια. Συγκεκριμένα, αγαπούσε τόσο πολύ τη γάτα του, που συνήθιζε να τη φωνάζει Κατερίνα, που πίστευε ότι ήταν ο φύλακας άγγελός του. Αξίζει να σημειώσουμε, ότι η αγαπημένη γάτα του πέθανε δυο εβδομάδες μετά το θάνατό του.
Friedrich Schiller
Perierga.gr - Περίεργες συνήθειες των διασημότερων συγγραφέων του πλανήτη
Ο Friedrich Schiller είχε μια από τις πιο περίεργες συνήθειες που έχουμε συναντήσει. Άφηνε μήλα σε ένα ντουλάπι πάνω από το γραφείο του με στόχο να σαπίσουν. Η μυρωδιά που προερχόταν από τα σάπια μήλα του προσέφερε την απαιτούμενη έμπνευση για τα έργα του.
Agatha Christie 
Perierga.gr - Περίεργες συνήθειες των διασημότερων συγγραφέων του πλανήτη
Η Αγκάθα Κρίστι συνήθιζε κι αυτή να χρησιμοποιεί τα μήλα ως έμπνευσή της αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο. Έτρωγε μήλα ενώ έκανε μπάνιο στη μπανιέρα και παράλληλα της άρεσε να εξετάζει φωτογραφίες φόνων.
Ernest Hemingway 
Perierga.gr - Περίεργες συνήθειες των διασημότερων συγγραφέων του πλανήτη
Ο Ernest Hemingway συνήθιζε να γράφει μόνο 500 λέξεις τη μέρα, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, και συνήθως πρωινές ώρες.

Γκράφιτι μετατρέπει μουντά κτήρια σε… βιβλιοθήκες

Αυγούστου 27, 2019 0 Comments
Ενώ πολλοί καλλιτέχνες επιλέγουν εγκαταλελειμμένα κτήρια και παλιές αποβάθρες ως καμβά για τα έργα τους, ο Ολλανδός καλλιτέχνης Jan Is De Man επιλέγει μια άλλη διαδρομή, επιδιώκοντας να φέρει πιο κοντά τους ανθρώπους.
Σκοπός του είναι να δημιουργήσει έργα με τα οποία «ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί» ζητώντας τη συμμετοχή των κατοίκων της εκάστοτε περιοχής. Το πιο πρόσφατο έργο του Jan Is De De Man είναι η σχεδίαση μιας φανταστικής βιβλιοθήκης στην πρόσοψη μιας πολυκατοικίας στην Ουτρέχτη.
Το ποια βιβλία θα σχεδιάσει ο Jan σε κάθε τοιχογραφία του δεν είναι τυχαία επιλογή, κάθε άλλο. Με βάση τα αγαπημένα βιβλία των ενοίκων κάθε πολυκατοικίας ο καλλιτέχνης εμπνέεται δημιουργώντας ξεχωριστά έργα που φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά, εντοπίζοντας ένα από τα πολλά κοινά που μπορεί να τους συνδέουν, όπως είναι τα βιβλία και η αγάπη τους για αυτά.
Perierga.gr - Καλλιτέχνης σχεδιάζει βιβλιοθήκες σε προσόψεις κτηρίων
Perierga.gr - Καλλιτέχνης σχεδιάζει βιβλιοθήκες σε προσόψεις κτηρίων

Perierga.gr - Καλλιτέχνης σχεδιάζει βιβλιοθήκες σε προσόψεις κτηρίων
Perierga.gr - Καλλιτέχνης σχεδιάζει βιβλιοθήκες σε προσόψεις κτηρίων
Perierga.gr - Καλλιτέχνης σχεδιάζει βιβλιοθήκες σε προσόψεις κτηρίων

Η Γκουίνεθ Πάλτροου προσέλαβε ειδικό για να της... γεμίσει τις βιβλιοθήκες

Αυγούστου 26, 2019 0 Comments
Η Γκουίνεθ Πάλτροου λέει ότι αγαπάει τα βιβλία και το... αποδεικνύει. Η ηθοποιός έχει προσλάβει έναν επιμελητή βιβλίων, τον Θάτσερ Γουάιν, γνωστό στον χώρο των διασημοτήτων, για να τη βοηθήσει να εμπλουτίσει τη συλλογή βιβλίων που διαθέτει και να δημιουργήσει τη βιβλιοθήκη των ονείρων της.
«Η Γκουίνεθ όταν εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες συνειδητοποίησε ότι χρειάζεται περίπου 500 με 600 βιβλία για γεμίσουν τα ράφια των βιβλιοθηκών της» δήλωσε ο Θάτσερ Γουάιν στην Town & Country και πρόσθεσε: «Κοίταξα τα βιβλία που ήδη είχε, τα οποία είναι κυρίως βιβλία μόδας, τέχνης, πολιτισμού, φωτογραφίας και αρχιτεκτονικής καθώς και βιβλία που αρέσουν στα παιδιά της. Επεκτείνουμε αυτά τα θέματα και για τα παιδιά συμπεριλάβαμε μία επιλογή από κλασικά βιβλία που πιστεύω θα ήθελαν να διαβάσουν καθώς μεγαλώνουν».
    
Μάλιστα το κάθε βιβλίο επιλέχθηκε έτσι ώστε να ταιριάζει... ενεργειακά με το κάθε δωμάτιο, όπως είπε ο Γουάιν.

«Στο καθιστικό βάλλαμε τα βιβλία από την υπάρχουσα συλλογή της, έτσι ώστε να είναι ανάλαφρο, φιλόξενο και εύκολα κανείς να μπορεί να τα πάρει από τα ράφια και να διαβάσει. Στην τραπεζαρία επιλέξαμε μεταξύ του μαύρου, λευκού και γκρι αφού είναι ένας χώρος που δεν ενδείκνυται για διάβασμα».
    
Ο Γουάιτ έδωσε μάλιστα και συμβουλές για το τι μπορεί να κάνει κάποιος για να φτιάξει τις βιβλιοθήκες του.
    
«Πρώτα, σκεφτείτε τι προσπαθείτε να κάνετε. Είναι μία ιστορία που προσπαθείτε να πείτε; Μια παλέτα χρωμάτων που θέλετε να επιτύχετε; Στη συνέχεια, στεφτείτε πώς αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει μέσα στο σπίτι και στον χώρο που διαθέτετε».
    
Και συνέχισε λέγοντας: «Αγοράστε τα βιβλία», ενώ κατέληξε: «Να φροντίζετε τα βιβλία σας έτσι ώστε να νιώθετε άνετα και να σας καλούν να τα διαβάσετε. Μπορεί να χρειάζεστε μερικές ώρες για να το κάνετε σωστά».

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Διαβάστε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Books 'n' more τη συνέντευξη που έδωσε στην Αλίνα Παπαδοπούλου η συγγραφέας Κωνσταντίνα Μόσχου.

Αυγούστου 25, 2019 0 Comments
Σήμερα φιλοξενούμε στο περιοδικό μας τη συγγραφέα Κωνσταντίνα Μόσχου.

Η Κωνσταντίνα Μόσχου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε γραφιστικά και σχέδιο. Εργάστηκε ως συντάκτρια στον έντυπο καθηµερινό και περιοδικό Τύπο, κειμενογράφος διαφημιστικών, συνεργάτης σε βιβλία έρευνας, σε ένθετες εκδόσεις, επιμέλεια και επικοινωνία.  Ασχολείται με τα περισσότερα είδη του γραπτού λόγου, έχοντας στο ενεργητικό της μυθιστορήματα, διηγήματα, παιδικά, ποιήματα, θεατρικά και δοκίμια. Από το 2008 έως σήμερα έχουν εκδοθεί πέντε ατομικά βιβλία της και τέσσερα συλλογικά.
Στοιχεία επικοινωνίας: 





1 Πείτε μας πώς αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;
Η απόφαση για να γράψεις προϋποθέτει έναν λαβύρινθο από σκέψεις. Τη στιγμή που γεννάται η ιδέα, ταυτόχρονα επεξεργάζεσαι όλες τις πιθανές εκδοχές: αν θα ενδιαφέρει τον αναγνώστη, αν ανταποκρίνεται στις δυνατότητές σου ως συγγραφέα, και πολλά άλλα αν. Στο Σταχτόνερο, η αφήγηση μιας φίλης ήταν η αφετηρία, μια αληθινή ιστορία που μου θύμισε αρκετές παρόμοιες. Η απόφασή μου από την αρχή ήταν να μη χρησιμοποιήσω την ιστορία αυτούσια, αλλά να εμπλουτίσω τον μύθο της, προσθέτοντας στοιχεία που θα της έδιναν μεγαλύτερο βάθος και αγωνία για την τύχη των ηρώων.
2 Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;
Τα μηνύματα δημιουργούνται αβίαστα μέσα από τον διάλογο των ηρώων, μέσα από τις επιθυμίες και τις πράξεις τους. Είναι μάλιστα ευκολότερο και απολύτως φυσικό να αναδύονται μηνύματα μέσα από τραγική αφήγηση. Σε τούτο το βιβλίο, κεντρικό στοιχείο είναι η στάση μας ως θεατές ενός δυσάρεστου γεγονότος. Πόσο δυναμικά μπορούμε να επέμβουμε και να προστατέψουμε τον αδύναμο κρίκο. Ή, αν επιλέξουμε τη σιωπή, πόσο γινόμαστε συνένοχοι και υπαίτιοι για μια άδικη πράξη. Ένα άλλο σημείο που αναδεικνύεται μέσα στο κείμενο είναι η στάση μας σε κατάσταση έντονης συναισθηματικής φόρτισης, πόσο αδύναμοι μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι όταν αφηνόμαστε έρμαια των παθών μας, πόσο απόλυτη είναι η τυφλότητά μας μπροστά σε έναν μεγάλο έρωτα. Είναι η αιώνια πάλη για την κυριαρχία, η λογική έναντι του συναισθήματος. Γι’ αυτό και επέλεξα η αφήγησή μου να έχει τις σταθερές ενός αστυνομικού μυθιστορήματος.
3 Σε ποιά πόλη ή χώρα διαδραματίζεται η υπόθεση του βιβλίου σας; 
Η πλοκή μοιράζεται ανάμεσα στην Αθήνα και στο φανταστικό χωριό Λίθι, απομακρυσμένη περιοχή κοντά στις δρακόλιμνες της Πίνδου. Βρίσκω θετικό ότι ενώ η υπόθεση συστρέφεται γύρω από αυτό το χωριό, ακόμα και όταν η ηρωίδα βρίσκεται στην Αθήνα, το μυαλό της, το είναι της, είναι στο Λίθι. Λίθι, από την πέτρα, ή Λήθη από τη λησμονιά, παίζω και με τις δύο εκδοχές.
4 Σε ποιά εποχή χρονολογικά εξελίσσεται η ιστορία του βιβλίου σας;
Το πρώτο και το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου είναι στη σημερινή εποχή, για την ακρίβεια το 2018. Η υπόλοιπη ιστορία διαδραματίζεται είκοσι χρόνια πριν, σ’ ένα μεγάλο φλας μπακ, το 1998. Φρόντισα ώστε να μην υπάρχουν στοιχεία για την εικοσαετία που μεσολάβησε. Σαν να έγινε ένα μεγάλο πήδημα μέσα στον χρόνο, ώστε να γίνει η αποκάλυψη στο σήμερα.
5 Πόσοι είναι οι ήρωες και ποιά είναι τα ονόματά τους;
Οι βασικοί ήρωες είναι η δυναμική αλλά άπειρη δημοσιογράφος Ξένια Μαρίνη, η δολοφονημένη Αντωνία ή Ντόνα Κασκούρη που ζωντανεύει μέσα από τις αφηγήσεις των ντόπιων, ο φονιάς της και κουνιάδος Μανώλης Παλυβός, ο άνδρας του θύματος Νάσος Παλυβός, τα μικρά παιδιά τους Άννα και Νεόφυτος, οι γονείς της δολοφονημένης Λάιος και Μαρία Κασκούρη, ο χαμένος στον κόσμο του βοσκός Μπίλιος, ο νευρικός αρχισυντάκτης Καλλιφρονάς, και άλλοι δευτερεύοντες αλλά σημαντικοί για την πλοκή χαρακτήρες.
6 Πόσο χρόνο σας πήρε για να το ολοκληρώσετε;
Για να ολοκληρωθεί ένα βιβλίο πρέπει να μπει και η τελευταία τελεία και να μην ξαναδουλευτεί πια το κείμενο. Απ’ όσο θυμάμαι, το Σταχτόνερο γράφτηκε σε συνολικά οχτώ με εννιά μήνες περίπου, αλλά συνεχίστηκε η επιμέλεια και το χτένισμά του για καιρό ακόμα. Αν δεν είχε εκδοθεί, ακόμα θα πρόσθετα και θα αφαιρούσα παραγράφους.
7 Όταν γράφετε κρατάτε σημειώσεις;
Πάντοτε. Αλλιώς δεν θα ήξερα πού να πατήσω, αν είναι μέρα η νύχτα, ή πού βρίσκεται τη δεδομένη στιγμή ο κάθε ήρωας. Αλλά και προτού ακόμα ξεκινήσω να γράφω, έχω ήδη συγκεντρώσει τόσο υλικό ώστε θα έγραφα δύο βιβλία, στοιχεία που δεν αφορούν στην πλοκή, αλλά είναι καθαρά πραγματολογικά και πληροφοριακά, για να είμαι σε θέση να περιγράψω τον τόπο, την εποχή, τους χαρακτήρες και τα ήθη. Υποτίθεται βέβαια ότι πρέπει να έχω κι έναν σκελετό, αλλά εγώ δεν τον έχω. Σε όλα τα βιβλία μου, οι σημειώσεις για την πλοκή και τους χαρακτήρες δεν είναι παραπάνω από δύο ή τρεις σελίδες, απλώς για να ξέρω τι θέλω να γράψω.
8 Από πού εμπνευστήκατε τους ήρωές σας;
Οι ήρωές μου περιέχουν στοιχεία ανθρώπων που έχω συναντήσει και μου έκανε εντύπωση η άλφα ή η βήτα συμπεριφορά, ο σωματότυπος ή το πρόσωπο. Όμως δεν είναι οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι. Προσθέτω και αφαιρώ, ή κάνω κάτι καινούργιο, αρκεί να είναι αληθοφανές. Μέχρι στιγμής, δεν έχω εμπνευστεί κανέναν χαρακτήρα αυτούσιο, αλλά δημιουργείται μέσα από τις πράξεις του. Ουσιαστικά, πρώτα του δίνω το στίγμα (δειλός, κοντός, πλούσιος, ανάπηρος, ευφραδής, τιποτένιος, τολμηρός, τεμπέλης) και ύστερα αρχίζω να τον χτίζω.
9 Κάποιος από τους ήρωες έχει στοιχεία του χαρακτήρα σας;
Ο κάθε ήρωας κρύβει ένα μέρος από την καλή και την κακή πλευρά του χαρακτήρα μου. Δεν μπορώ να πω όμως ότι μπορείτε να με αναγνωρίσετε σε κάποιον από τους ήρωες, ούτε καν στη δημοσιογράφο-ηρωίδα που γράφει πρωτοπρόσωπα. Θα έλεγα πως είμαι ένας συγκερασμός Ξένιας και Μπίλιου. Στην Ξένια έδωσα τον παρορμητισμό μου και στον Μπίλιο την τάση για φυγή σε ανοιχτούς ορίζοντες, αγάπη για τη φύση.
10 Πόσο εύκολο είναι για εσάς να γεμίσετε μια λευκή σελίδα;
Πανεύκολο. Το θέμα είναι αν θα αρέσει και σε εσάς! Καταλαβαίνετε λοιπόν την αγωνία του συγγραφέα, γιατί πρέπει να διαβάζει και να ξαναδιαβάζει όσα γράφει, να σβήνει και να πετάει. Αν καταφέρει να αρέσει στον ίδιο αυτό που έγραψε, είναι το ζητούμενο. Γιατί μόνο τότε θα είναι αληθινός.
11 Τι κυριαρχεί έντονα στο βιβλίο σας; Έρωτας, μυστήριο, ανατροπές, συναισθήματα κάτι άλλο;
Κυριαρχεί ό,τι βλέπεις στην πραγματική ζωή. Όλα τα παραπάνω που αναφέρετε –έρωτας, μυστήριο, ανατροπές, έντονα συναισθήματα-, είναι απαραίτητα για να στηθεί η μυθοπλασία και πιστεύω ότι εμπεριέχονται σε τούτο το βιβλίο. Όμως το αληθοφανές είναι αυτό που με έλκει, και αυτό ήθελα να υπάρχει μέσα στις σελίδες του. Όχι όμως το ισοπεδωτικά αδιάφορο αληθοφανές, αλλά το ατμοσφαιρικό και αδιόρατο, αυτό που κρύβεται από κάτω.
12 Την υπόθεση πόσο καιρό τη δουλεύατε στο μυαλό σας;
Αυτό δεν το ξέρω ούτε η ίδια, γιατί ακόμα και όταν κοιμόμαστε, το μυαλό επεξεργάζεται. Πάντως, μέσα σε λίγες μέρες είχα αποφασίσει για τα βασικά σε ανύποπτο χρόνο, καθώς ταξίδευα, ψώνιζα, έκανα χειρωνακτικές δουλειές, καθώς χάζευα τον κόσμο. Και ήξερα ακριβώς πού θα με πάει η ιστορία. Κράτησα τις απαραίτητες σημειώσεις –ένα πλάνο/περίληψη των δύο σελίδων-, και φρόντισα να πετάξω όλες τις άχρηστες σκέψεις. Κι έπειτα το άφησα να με ταξιδέψει. Το κάθε κεφάλαιο ξεδιπλωνόταν μπροστά μου, σαν να μην το έγραφα εγώ.
13 Σκέφτεστε να γράψετε συνέχεια του τελευταίου βιβλίου σας ή έχει δοθεί ένα οριστικό τέλος;
Κανένα τέλος δεν είναι οριστικό, γιατί η ζωή συνεχίζεται ακόμα και στα βιβλία. Νομίζω πως θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πώς συνέχισε ο ένας τουλάχιστον από αυτούς τους ήρωες. Ο μικρός Νεόφυτος, ο πιο ανθεκτικός, θα ήταν ο πιο κατάλληλος για βασικός ήρωας ενός επόμενου βιβλίου ή μιας σειράς, αλλά όλα είναι υπό σκέψη. Ακόμα και αν δεν γράψω γι’ αυτόν, ξέρω πώς είναι, ξέρω τι θέλει στη ζωή του, κι αυτό και μόνο με ικανοποιεί.
14 Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;
Ο τίτλος βασίζεται στην καθαρότητα που αποζητάμε, όταν έχουμε βυθιστεί σε βρόμικες καταστάσεις. Το σταχτόνερο, είδος προς εξαφάνιση, ένας παλιός τρόπος καθαρισμού πριν κατασκευαστεί το σαπούνι, είναι ένας δοκιμασμένος αγνός τρόπος, αφού απολυμαίνει ακόμα και πληγές. Οι ήρωες του βιβλίου πρέπει να σβήσουν τις τραυματικές τους εμπειρίες και τις αμαρτίες τους, περνώντας όμως πρώτα μέσα από την κόλαση της ύπαρξής τους. Και εφόσον εκεί όπου πέρασε η φωτιά, το έδαφος γίνεται γόνιμο, αυτή είναι η υπόσχεση που δίνεται στο τέλος του βιβλίου. Κατά τον Νίτσε, το εκπληκτικό «Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» είναι μια φράση-κλειδί, που εδώ βρίσκει το αντίκρισμά της. Η βροχή που χρησιμοποιώ όταν πρόκειται για σκηνές στο Λίθι, συνάδει με τον τίτλο και βοηθά στη δραματοποίηση.  
15 Τι θα αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο σας;
Θα έχει να πάρει τα μηνύματα που ανέφερα παραπάνω, αφού όμως πρώτα βυθιστεί στη φαυλότητα των ηρώων. Καμιά φορά μας σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής όταν ακούμε παρόμοιες ιστορίες, αλλά σκεφτείτε ότι συμβαίνουν, και μάλιστα είναι πολύ πιο τραγικές απ’ όσο εγώ περιγράφω. Οι λίγες ώρες ψυχαγωγίας ή σκέψης, μέσα από ένα βιβλίο, μπορεί να σε κουνήσουν λίγο από τις θέσεις σου, να δεις πως ο κόσμος μπορεί να γίνει διαφορετικός, αρκεί να αντιλαμβανόμαστε κάθε φορά το σωστό και το δίκαιο και να το υπερασπιζόμαστε μέχρι τέλους. Η τραγικότητα της μικρής ηρωίδας μου θα μπορούσε να μην υφίσταται, εάν το περιβάλλον της ήταν διαφορετικό και η αντιμετώπιση επίσης.
16 Θα θέλατε να είστε εσείς η ηρωίδα του βιβλίου σας; Τι χαρακτηριστικά έχουν οι ήρωες του βιβλίου σας στον χαρακτήρα τους ή και εμφανισιακά;
Θα προτιμούσα να είμαι η ηρωίδα της δικής μου ζωής. Οι ήρωες των βιβλίων είναι βασανισμένοι άνθρωποι. Δεν ζουν φυσιολογικά, έτσι ώστε καταφέρνουν να μας κινούν την περιέργεια να διαβάσουμε την ιστορία τους. Τα χαρακτηριστικά των ηρώων του Σταχτόνερο, περιγράφονται στο βιβλίο και εν συντομία θα πω ότι οι βασικοί ήρωες είναι όμορφοι και νέοι, με αντιθέσεις στην εμφάνιση και στον χαρακτήρα τους. Για παράδειγμα, οι δύο αδερφοί είναι ο μεν ένας ξανθός, ο δε άλλος μελαχρινός με άγρια ομορφιά. Είναι τα στερεότυπα που χρησιμοποίησα, γιατί εκείνος που ομολόγησε τον φόνο έπρεπε να είναι σκληρότερος και στον χαρακτήρα και στην εμφάνιση. Οι δυο σημαντικές ηρωίδες του βιβλίου, είναι επίσης διαφορετικές. Η μία είναι ζωντανή, η άλλη πεθαμένη. Η πρώτη με κοντά αγορίστικα μαλλιά και θηλυκό δυναμισμό, η δεύτερη ξανθιά και μοιραία. Και πάλι εδώ χρησιμοποίησα στερεότυπα, για να δώσω τις αντιθέσεις.
17 Διαβάζοντας το βιβλίο σας, στο τέλος τι γεύση θα μας αφήσει;
Είναι μια γλυκόπικρη γεύση αυτή. Από τη μια είναι ένα αισιόδοξο τέλος, γιατί υπάρχει η λύση, υπάρχει η υπόσχεση για το αύριο. Από την άλλη σου αφήνει πικρή γεύση, λόγω του παρελθόντος. Θα σας πω μια αλήθεια: Όταν το τελείωσα, δάκρυσα, σαν να το είχα βιώσει. Είναι βέβαιο πάντως, πως είναι ένα τέλος που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο.
18 Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;
Μου προκαλεί κατάπληξη πόσοι αναγνώστες ενδιαφέρονται να μάθουν πώς το έγραψα. Και μάλιστα αναγνώστες που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Το περίεργο είναι πως ουσιαστικά δεν έχω ζήσει παραπάνω από δέκα μέρες σε απομονωμένη περιοχή της επαρχίας, οπότε φανταστείτε τη δυσκολία μου για να είμαι συνεπής στο κλίμα. Χαίρομαι όμως που το κατάφερα και μπορώ να έχω όλες αυτές τις συζητήσεις και την επικοινωνία με αναγνώστες.
19 Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;

Ένας συγγραφέας που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια, τρελαίνεται! Απλώς! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή, για όλο τον κόπο και τον χρόνο που ξόδεψε. Να κρατάς στα χέρια σου και να μυρίζεις τις ευωδιές του φρεσκοτυπωμένου βιβλίου σου! Τα πρώτα δευτερόλεπτα απλώς το κοιτάς, σαν στήλη άλατος. Τα δεύτερα αποφασίζεις να το ανοίξεις, αλλά δεν βλέπεις τις σελίδες από τη συγκίνηση. Όσο περνά ο χρόνος, κινείσαι και περπατάς σαν να μην το πιστεύεις ακόμα.
20 Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;
Εδώ υπάρχει η απόλυτη ταύτιση, σε βαθμό που δεν φαντάζεστε! Οι ήρωές μου μου συστήνονται αρχικά και ύστερα γίνονται ιδιαίτερα απαιτητικοί. Πρέπει να γνωρίζω τα πάντα για αυτούς, και να γίνω ο ηθοποιός, ο σκηνοθέτης και ό,τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε ώστε να τους ζωντανέψω στο χαρτί. Άρα, τα συναισθήματα του ήρωα γίνονται και δικά μου και με βασανίζουν. Αυτό συμβαίνει μέχρι να ολοκληρωθεί η συγγραφή. Έπειτα, εγώ και οι ήρωές μου παίρνουμε διαζύγιο. Αυτό γιατί πρέπει να πάω παρακάτω.
21 Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;
Πικρή ανακούφιση είναι ένα περίεργο συναίσθημα. Από τη μια ελευθερώνεσαι με την τελευταία λέξη, και από την άλλη είναι ο αποχωρισμός από κάτι που έζησες έντονα για μήνες. Ήρθε η ώρα που κοιτάς τη λέξη «τέλος» και δεν το πιστεύεις. Σε αυτό το σημείο παύεις να κάνεις όνειρα για τους ήρωές σου, είναι ένας χωρισμός που δεν τον ήθελες, αλλά έπρεπε να γίνει.
22 Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;

Πιθανότατα να υπάρξει ένα καινούργιο βιβλίο και ελπίζω να εκδοθεί σε εύλογο διάστημα, αφού είναι ήδη ολοκληρωμένο.  Πρόκειται για μια ιστορία χαρούμενη, καλοκαιρινή, με παλιούς αγαπημένους ήρωες - ξανασυναντάμε δηλαδή τον απρόβλεπτο ιδιωτικό ερευνητή Στάθη Παντελιά, γνωστό από το προηγούμενο βιβλίο μου «Λέμον Πάι». Παράλληλα, γράφω ένα δύσκολο αστυνομικό, με πλοκή σε παλιότερη εποχή την οποία δεν γνωρίζω καθόλου. Οπότε διαβάζω πολύ, συλλέγω στοιχεία και... μου εύχομαι καλή δύναμη!

23 Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;
Ξεκίνησα από το δημοτικό, γράφοντας περιπετειώδη κόμικ «ιδιωτικής κατανάλωσης», μικρά θεατρικά που παίζαμε μεταξύ μας οι φίλοι, και ποίηση κάπου στην εφηβεία. Κλασική περίπτωση πολυγραφιά. Η χαρά μου ήταν να γράφω εκθέσεις στο σχολείο, όταν η έκθεση ήταν δημιουργικό μάθημα και όχι αυτό που είναι τώρα, κάτι χωρίς ψυχή.

24 Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;

Ξεκίνησα το 2008 με την εικονογραφημένη περιπέτεια «ο Θησαυρός του Ποσειδώνα», και συνέχισα το 2011 με αστυνομικό σε συνεργασία με την Γεωργία Παπαλυμπέρη, στα μυθιστορήματα «Αγάπησα τον δολοφόνο μου» και «Όλα για τη ζωή μου», ενώ αργότερα ακολούθησαν δύο συλλογικά έργα διηγημάτων με ομότεχνους. Ατομικά, τα επόμενα βιβλία μου ήταν το πολυσέλιδο εφηβικό μυθιστόρημα επικής φαντασίας «Η πόλη της Υδράηρας», το μυθιστόρημα εποχής «Όσο υπάρχει ανατολή», και το αστυνομικό «Λέμον Πάι». Και τέλος ήρθε και το επίσης αστυνομικό «Σταχτόνερο» εγκαινιάζοντας φέτος μια πολύ καλή συνεργασία με τις Εκδόσεις Bell.

25 Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;
Αγάπησα την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία με καταβύθιζαν οι ήρωες. Η διαρκής βροχή ώστε να παραπέμπει στο σταχτόνερο, οι μυρωδιές της επαρχίας, ο αέρας ενός άλλου τόπου, ο πονεμένος αργόσυρτος δωρικός ήχος στις πλαγιές της Πίνδου, οι άνθρωποι που κουβαλούν μέσα τους την ηπειρώτικη αντίφαση, αδάμαστοι από την ευτυχία και γι’ αυτό ολιγαρκείς. Όλοι οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι πλασμένοι θαρρείς με αυτόν τον τρόπο, γι’ αυτό τους αγάπησα, σαν ούτε ο Θεός ο ίδιος να μη μπορούσε να αποφασίσει αν τους άξιζε τιμωρία ή όχι.

26 Όταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός το διάβασε πρώτος;

Οι πρώτοι που διάβασαν το «Σταχτόνερο» είναι οι καλοί μου φίλοι και συγγραφείς, Βάσω Παπαδοπούλου και Νεοκλής Γαλανόπουλος. Πραγματικά είναι σημεία που δεν μπορείς να αντιληφθείς όταν επιμελείσαι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Οπότε ήταν πραγματικά πολύτιμη η συμβολή τους, και πολύ συγκινητικό το γεγονός ότι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι δεν μου έχουν αρνηθεί ποτέ να είναι οι πρώτοι αναγνώστες.  

27 Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;

Η πρώτη τους κουβέντα ήταν «Κι άλλο;» Μάλλον δεν με προλαβαίνουν. Μερικοί έχουν μείνει πίσω, είναι ακόμα στην ανάγνωση του προηγούμενου. Φυσικά, η χαρά τους ήταν μεγάλη! Ελπίζω και εύχομαι να μην τους κουράσω ποτέ, να είναι εκεί μαζί μου και να μου λένε τα σωστά και τα λάθη. Γιατί ως γνωστόν, από τους ανθρώπους που σε αγαπούν πραγματικά θα ακούσεις την αλήθεια, όπως είναι.

28 Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;

Η αντιμετώπιση στις θετικές κριτικές είναι μια φυσιολογική χαρά, εκτός και αν πρόκειται για κολακεία. Στις αρνητικές κριτικές, προσπαθώ να καταλάβω αν πρόκειται για το προσωπικό γούστο του κριτικού ή εάν όντως υπάρχει πρόβλημα στη δομή και στη γλώσσα του βιβλίου. Εάν έχει επιχειρήματα, θα με πείσει και θα βάλω τα δυνατά μου για να ενισχύσω τα αδύναμα σημεία μου. Εάν δεν έχει επιχειρήματα, δεν το λαμβάνω σοβαρά υπόψη.

29 Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;

Προσφέρει κάποιες ώρες απόδρασης από την καθημερινότητα, μέσα από μια ιστορία έντονης ψυχογραφίας και μυστηρίου. Το ουσιώδες είναι ότι ο αναγνώστης δεν αισθάνεται εγκλωβισμένος σε ένα κείμενο όπου πρέπει να ψάξει στοιχεία για τον δολοφόνο. Οδηγείται στα δικά του συμπεράσματα, αβίαστα, χωρίς να τον απασχολούν φιοριτούρες και κόλπα του συγγραφέα. Είναι η αμήχανη στιγμή που φτάνει στο τέλος και αναφωνεί «εγώ το έλεγα από την αρχή!» Αλήθεια ή ψέματα στον εαυτό του δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να περάσει όμορφα, ταξιδεύοντας με το βιβλίο.  

30 Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;

Σε γενικές γραμμές υπάρχει το πλάνο πάνω στο οποίο δουλεύω, ολιγοσέλιδο μεν, αλλά περιεκτικό. Κάθε φορά όμως, όπως θα το έχετε ξανακούσει από συγγραφείς, οι ήρωες μας εκπλήσσουν. Και αυτό συμβαίνει μέσα από την πολυπλοκότητα του μυαλού μας, όταν μια ιδέα έρχεται καταμεσής του βιβλίου και μας αναγκάζει να παρεκκλίνουμε. Συνήθως, αν αφήσεις τον ήρωα να σε ταξιδέψει, η ιστορία θα είναι καλή, πολύ καλύτερη από όσο την είχες σχεδιάσει. Σκεφτείτε υποθετικά πώς είναι να ζωγραφίζεις και να έχεις αυστηρά προκαθορισμένα τα χρώματα από την αρχή. Δεν γίνεται αυτό, δεν θα βγει κάτι καλό. Όχι ελεύθερα και άναρχα, αλλά με σχέδιο και φαντασία.

31 Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;
Στέκομαι περισσότερο στον τίτλο, στην αρχή και στο τέλος του βιβλίου. Εάν δεν έχω αυτά τα τρία, δεν μπορώ να το ξεκινήσω. Άρα, μπορώ να αφήσω ελεύθερο τον ήρωα στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου μου, αλλά το τέλος θα είναι εκείνο που σκέφτηκα στην αρχή. Δεν το έχω αλλάξει ποτέ, γιατί τότε θα πρέπει να αλλάξω και άλλα σημεία του βιβλίου και δεν θα είναι πια το ίδιο.

32 Από τι εμπνέεστε;
Η έμπνευση έρχεται από το κάθε τι, σε ανύποπτο χρόνο. Όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα, ή ακόμα αναμνήσεις που εμφανίζονται ξαφνικά και ζητούν δημιουργική διέξοδο. Θα πρέπει όμως να είναι η κατάλληλη στιγμή. Να είσαι εκεί για να την αφουγκραστείς, αλλιώς η ευκαιρία χάνεται. Συμβαίνει φαντάζομαι σε όλους τους συγγραφείς, κάποιοι ίσως έχουν καλύτερη αντένα και είναι πιο δεκτικοί, ώστε να μπορούν να γράψουν. Γενικά όμως, όσο πιο πολύ ανοίγεσαι στον κόσμο, για να εισπράξεις την έμπνευση, τόσο και κλείνεσαι στον εαυτό σου, για να το συζητήσεις μαζί του. Η έμπνευση είναι σαν ένα παράξενο λουλούδι που ανοίγει τη μέρα και κλείνει τη νύχτα ή όποτε του κάνει κέφι.

33 Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;

Το μεγαλύτερο εμπόδιο ήταν στο τέλος της επιμέλειας του  Σταχτόνερο, όταν σε κάποιο σημείο του μύθου, ο εξαιρετικός επιμελητής των εκδόσεων Παναγιώτης Τασιόπουλος επεσήμανε ένα μικρό αλλά σημαντικό σημείο στην πλοκή που έπρεπε οπωσδήποτε να αλλάξει. Το κακό όμως ήταν πως αν επενέβαινα, θα κατέστρεφα την ομαλή ροή του κειμένου και αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος του συγγραφέα, όταν μπαλώνεις να φαίνονται οι βελονιές. Τελικά βέβαια τα κατάφερα, με μια λεπτή μικροχειρουργική επέμβαση. Πόσο θετικό είναι στ’ αλήθεια να έχεις τόσο καλούς συνεργάτες να σου υποδεικνύουν και να σου προτείνουν!

34 Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;

Έχω πειραματιστεί και με το σενάριο, ξεκινώντας να γράψω βιβλίο αντίστροφα, πρώτα το σενάριο και ύστερα να κάνω τη λογοτεχνική μεταφορά του. Για τα βιβλία που έχω γράψει ήδη, δεν έχω τόσο μεγάλες βλέψεις, εφόσον ζούμε στην Ελλάδα και δεν είναι πολλές οι ευκαιρίες. Εάν συνέβαινε βεβαίως σε δικό μου βιβλίο, θα ήμουν πανευτυχής.

35 Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;

Θα αφήσω να περάσει λίγος χρόνος μέχρι να κατασταλάξω, γιατί αυτή την εποχή τρέχουν άλλες ιδέες. Εάν προχωρήσω τελικά, θα είναι ήρωες είτε η Ξένια Μαρίνη, είτε ο μικρός Νεόφυτος, μεγάλος πλέον, στη σύγχρονη εποχή. Υποθέτω πως η Ξένια θα ψάξει να τον βρει. Ακόμα και αν δεν γραφεί συνέχεια στο Σταχτόνερο, είναι φυσικό επόμενο να τον αναζητήσει.

36 Πείτε μας κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.
Θα ήθελα να γνωρίζουν όλοι πως «αμαρτίαν ουκ έχω» για τους ήρωές μου. Σε όλα τα βιβλία μου, τα ελαττώματά τους είναι περισσότερα από τα προτερήματα. Είναι πράγματι αντιήρωες, αλλά δεν ευθύνομαι εγώ γι’ αυτό. Ίσως έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον οι παλιοχαρακτήρες, αφού έτσι είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας. Στα βιβλία μου χρησιμοποιώ τη μέθοδο της ομοιοπαθητικής. Με κακία θεραπεύω την κακία, μέσω των ηρώων μου.

37 Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;
Το Σταχτόνερο ανήκει στην κατηγορία «κοινωνικό αστυνομικό» και απευθύνεται σε ενήλικες. Πιστεύω πως θα άρεσε περισσότερο σε γυναίκες αναγνώστριες που αγαπούν το μυστήριο και την ελληνική λογοτεχνία. Αλλά και σε άνδρες που δεν επιλέγουν τα βίαια αναγνώσματα και προτιμούν το μεσογειακό αστυνομικό, που έχει μεγαλύτερη δυναμική τα τελευταία χρόνια και βρίσκεται σε άνοδο.

38 Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδώσουν το πρώτο τους βιβλίο;
Η συμβουλή μου είναι δουλειά και υπομονή. Χρειάζεται να περάσεις πρώτα από μεγάλη απόρριψη, και συνεχίζεις να δίνεις εξετάσεις σαν να είναι πρωτόλειο, ανεξάρτητα πόσα βιβλία έχεις γράψει. Γερό στομάχι λοιπόν, και να μην απογοητεύεται κάποιος στο πρώτο του βιβλίο. Επειδή είναι πάρα πολλά τα βιβλία που υποβάλλονται, αρκετά δεν διαβάζονται καν για έγκριση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αξίζουν. Κάπου, κάποτε, η ανταμοιβή έρχεται, έστω και μετά από χρόνια, με το ίδιο ή με κάποιο άλλο βιβλίο ωριμότερο. Σκεφτείτε πόσοι διεθνώς αναγνωρισμένοι συγγραφείς σήμερα έχουν αποτύχει με δεκάδες απορρίψεις από δεκάδες εκδοτικούς. Πιστεύω ότι κανένας δεν πάει χαμένος, αρκεί να προσπαθεί και να ξαναπροσπαθεί.

39 Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;
Το μυθιστόρημα είναι ένα δύσκολο είδος. Είναι μεν φλύαρο, σε σχέση με άλλα είδη, αλλά το αγαπάς γιατί κρατάει περισσότερο χρόνο και ταυτίζεσαι περισσότερο με τους χαρακτήρες και τα πάθη τους. Αυτό ακριβώς ήταν το ερέθισμα, η σκέψη πώς μπορείς να απλώσεις μια ιστορία χωρίς τον κίνδυνο να κάνεις λάθη, να γράψεις κάτι που να έχει συνέχεια και συνέπεια. Ξεκίνησα από τα «εύκολα» με μια παιδική περιπέτεια, γιατί έτυχε τότε να γεννηθεί το πρώτο μου παιδί και ήμουν γεμάτη τρυφεράδα, άρα να και το δεύτερό μου ερέθισμα. Νόμιζα ότι ήταν εύκολο, γιατί είχα την αφέλεια του πρωτάρη. Γι’ αυτό εξακολουθώ ν’ αγαπώ αυτό το βιβλίο, πάνω σε αυτό έμαθα να χτίζω ιστορίες. Λυπάμαι που δεν έχει εκδοθεί, και ακόμα το διαβάζω με χαμόγελο. Ας πούμε πως είναι ένα μυθιστόρημα ιδιωτικής χρήσης.

40 Αν είχατε ένα βιβλιοπωλείο πώς θα το φανταζόσασταν;
Μαγική ερώτηση για κάποιον που αγαπά το βιβλίο. Θα ήθελα να μην ήταν ένα απλό βιβλιοπωλείο, αλλά ένα κέντρο πολιτισμού, μικρός χώρος αλλά ζεστός. Εκεί όπου ανάμεσα στα βιβλία θα μαζεύεται κόσμος για να γνωριστεί, να κουβεντιάσει, να προτείνει, να συγκρίνει, να κριτικάρει - και γιατί όχι; να μιλήσει και για όλα τα υπόλοιπα θέματα που τον απασχολούν. Μια μικρή κοινότητα που να θυμίζει τις παλιές γειτονιές. Όποιος θέλει θα απλώνει το καρεκλάκι του έξω, θα τεντώνει  τα πόδια και θα νιώθει σαν στο σπίτι του. Δεκτές και οι παντόφλες και τα πυτζαμάκια. Δεκτά και τα πηγαδάκια, ως αργά το βράδυ. Δεκτός και ένας φίλος με κιθάρα, να τη γρατζουνά και να μας κάνει να τραγουδάμε. Δεκτό και το τραπεζάκι του συγγραφέα, όπου μπορεί να βάλει τα ακουστικά του για ηρεμία και να γράψει. Βασιλικός οπωσδήποτε, ο πλατύφυλλος, ο χειμωνιάτικος. Σταματώ εδώ, γιατί μονάχα μια περαστική μέλισσα δεν σας έχω περιγράψει, αλλά και αυτή καλόδεχτη είναι, πάνω στο αγαπημένο μου βιβλίο να ζουζουνίζει, κι εγώ να της το επιτρέπω μελωμένη από το χτίσιμο του ονειρεμένου μου βιβλιοπωλείου. Και όσο για λεφτά; Υπάρχουν! Τα όνειρα είναι γεμάτα από τούτα.

41 Πείτε μας 3 πράγματα που θέλετε από έναν εκδοτικό οίκο.
Μιλώντας ως συγγραφέας και όχι ως αναγνώστρια, γιατί διαφέρει η απάντηση ανάλογα με την οπτική γωνία. Θα ήθελα πρώτον να δίνει τις προτεραιότητές του στις νέες κυκλοφορίες, αλλά να μην ξεχνά τα υπόλοιπα βιβλία του στα ράφια, γιατί το ένα κινεί το άλλο. Δεύτερον να έχει συνέπεια στο συμβόλαιο που υπογράφει. Και τρίτον να ισχυροποιεί τη θέση του, εκδίδοντας καλά βιβλία, έτσι ώστε να διατηρεί το όνομα και το κύρος του. Μέχρι στιγμής είμαι ικανοποιημένη με την ως τώρα στάση των Εκδόσεων Bell, με διευθυντή τον δυναμικό Χάρη Νικολακάκη, σε μια συνεργασία που επιθυμούσα καιρό τώρα. Πιστεύω πως φαίνεται η πρόοδος και όλες οι καλές κινήσεις που έχει κάνει ο εκδοτικός σε τόσο πολύ μικρό χρονικό διάστημα, και έχουμε να δούμε πολλά ακόμα!

42 Πώς είναι ο κόσμος των εκδόσεων σε γενικές γραμμές;
Δεν είναι ό,τι καλύτερο, και λυπάμαι που το λέω αυτό. Πέρα από τον φθόνο και τη λογοκλοπή ανάμεσα σε συγγραφείς, και τον χρηματισμό κάποιων ανθρώπων για να εκδοθεί ένα βιβλίο, υπάρχουν δεκάδες ακόμη προβλήματα. Πρόκειται για επιχειρήσεις που έχουν βιώσει βαθύτερα την ύφεση, γιατί το βιβλίο δεν αποτελεί πρώτη ανάγκη του νεοέλληνα. Γενικά συμβουλεύω τον κόσμο να αγοράζει αραιά και πού ένα βιβλίο, όχι από τον ίδιο εκδοτικό πάντοτε, ώστε να επιβιώσουν οι περισσότεροι. Ελπίζω πως θα βρεθεί κάποτε κάποιος να φτιάξει τον χώρο, κάποια κυβέρνηση, κάποιος θεός, κάποιος βιβλιόφιλος. Θα πρέπει να υπάρχουν επίσημα στοιχεία, πόσα αντίτυπα πούλησε πραγματικά το κάθε βιβλίο, και αυτό θα ανοίξει τον δρόμο στην καλή λογοτεχνία.

43 Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;
Αντιλαμβανόμαστε όλοι τι εννοούμε με τον όρο λογοτεχνία. Ενώ όμως ουσιαστικά θα έπρεπε τα βιβλία αυτής της κατηγορίας να υπηρετούν την τέχνη του λόγου, στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει, με τη λογική του χθες. Για παράδειγμα, το λαϊκό ανάγνωσμα δεν έχει τέχνη και τεχνική; Ένα σύνθημα στους τοίχους δεν έχει τη δύναμη μιας αντίστοιχης φράσης από ποίημα; Ο λόγος είναι τέχνη σε οποιαδήποτε γλώσσα, σε οποιαδήποτε μορφή του. Εφόσον όμως το καλό και το κακό είναι σχετικές έννοιες, εάν ο αναγνώστης εθιστεί στο αίμα, θα ζητά αίμα. Εάν εθιστεί στα δακρύβρεχτα, θα ζητά μελό. Μόνοι μας διαμορφώνουμε την ομορφιά που επιθυμούμε. Σκεφτείτε ότι κάποτε το τατουάζ ήταν αποκρουστικό και τώρα είναι σχεδόν must. Το γούστο μας λοιπόν στο βιβλίο διαμορφώνεται αργά αργά, μέρα με τη μέρα. Το μικρό κορίτσι που ξεκίνησε πριν από χρόνια με τη Μανίνα, αργότερα διάβαζε Όργουελ και σήμερα αστυνομικό. Μεθαύριο θα είναι κάτι άλλο τελείως διαφορετικό. Το σίγουρο είναι ότι όσο περνούν τα χρόνια, ο κόσμος ζητά γρήγορα, κοφτά κείμενα που δίνουν εικόνες, με φτωχότερο λεξιλόγιο. Καλή και κακή λογοτεχνία είναι λοιπόν προσωπική υπόθεση του καθενός, ανάλογα με το γούστο του. Για το δικό μου γούστο, το βιβλίο θα πρέπει να μου δημιουργεί εικόνες, σκέψεις, συναισθήματα, ακόμα και αφού το έχω τελειώσει, σε βαθμό που να χρειάζομαι τουλάχιστον δύο μέρες για να ξεπεράσω τον αποχωρισμό του και να ξεκινήσω ένα καινούργιο.

44 Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά;
Είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσει κανείς στον χώρο του βιβλίου ως συγγραφέας. Και λόγω της πληθώρας των βιβλίων που γράφονται ασταμάτητα από τους Έλληνες, αφού είμαστε λαλίστατοι και πολυγραφότατοι από την αρχαία εποχή. Αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι η πίτα μοιράζεται σε περισσότερα κομμάτια, όταν η αγορά έχει κατακλυσθεί από εκατοντάδες μεταφρασμένα βιβλία, για τα οποία έχω να πω ότι δεν είναι και ό,τι καλύτερο, μόνο και μόνο επειδή είχαν το σωστό παγκόσμιο μάρκετινγκ. Πιστεύω πως για να πετύχει κάποιος τον στόχο του, θα πρέπει να γράψει κάτι πραγματικά καλό, για να μη χαθεί στον σωρό. Και προπάντων, να περιμένει. Μπορεί να χρειαστεί για πολλά χρόνια. Αλλά αν αγαπά τη δουλειά του και το έργο του, θα πρέπει να το κάνει.

45 Ποιά/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;
Χωρίς δεύτερη σκέψη, η Ρόζαμουντ Πάικ [Το κορίτσι που εξαφανίστηκε (2014), Τζακ Ρίτσερ (2012)], θα ήταν ιδανική για τον ρόλο της Ντόνας στο Σταχτόνερο. Κλέβει την παράσταση και θυμίζει τις παλιές ξανθές και μοιραίες γυναίκες του Χόλιγουντ.

46 Υπάρχει κάποια ώρα της ημέρας και κάποιο μέρος που σας αρέσει να γράφετε;
Προτιμώ τις ώρες που λείπουν όλοι από το σπίτι, ή νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ. Τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να γράψω απερίσπαστη. Όσο και αν σας φαίνεται κουτό, το αγαπημένο μου σημείο για να γράψω είναι… η κουζίνα. Και όχι για να βρίσκομαι κοντά στο ψυγείο, ούτε για να μιμηθώ την Αγκάθα Κρίστι που σκεφτόταν την πλοκή του βιβλίου της πλένοντας πιάτα. Το φως εκεί είναι ιδανικό, ούτε έντονο ούτε χαμηλό, τόσο όσο να μη μου αποσπάται η προσοχή από την οθόνη. Αν τυχόν με δείτε εκείνη τη στιγμή, μη μου μιλήσετε, έτσι κι αλλιώς υπάρχουν πολλές πιθανότητες να μην σας πάρω είδηση.
Σταχτόνερο

Συγγραφέας: Κωνσταντίνα Μόσχου
Εκδόσεις Bell

Τι είναι αυτό που κρατά σφραγισμένα τα στόματα στο Λίθι; Στο μικρό απομονωμένο χωριό, πίσω από τις δαντελωτές κουρτίνες των κλειστών παραθύρων, κάποιοι παρακολουθούν αμέτοχοι, θεατές ενός φονικού που άφησε πίσω του μια ρημαγμένη οικογένεια.  
Η δημοσιογράφος Ξένια Μαρίνη είναι εκείνη που θα λύσει τη σιωπηλή συμφωνία τους. Γιατί οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν. Δεν αρκεί όμως να μάθει ποιος είναι ο φονιάς. Πρέπει να μάθει γιατί το έκανε. Η Ξένια είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα για να φτάσει στην κάθαρση, και το τίμημα θα είναι ακριβό.




ΑΝΕΓΓΙΧΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΑΝΕΓΓΙΧΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΩΜΑ

ΕΚΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΑΣ ΣΥΛΛΟΓΗ

ΕΚΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΑΣ ΣΥΛΛΟΓΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΕΙΝ

Popular Posts

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ... ΥΠΗΡΞΑΜΕ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ... ΥΠΗΡΞΑΜΕ
Konstandina Alberti

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΩΜΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΤΖΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ
ΜΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΣΤΡΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL

ΕΚΔΟΣΕΙΣ BELL
Ο ΨΙΘΥΡΙΣΤΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ