Books 'n' more

Διαβάστε τη συνέντευξη που μας έδωσε η ποιήτρια Ανδριάνα Μπιρμπίλη

yourbooksnmore.blogspot.com Δεκεμβρίου 02, 2018 0 Comments

Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε την ποιητική σας συλλογή;

Άρχισα να γράφω πρίν 11 χρόνια ήταν κάτι που έγινε αυθόρμητα.

Μέσα από την ποιητική σας συλλογή θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;

Ναί πάντα είναι αυτός ο σκοπός μου, είτε αφορούν την αγάπη και τον έρωτα είτε αφορούν την κοινωνία και τον κόσμο.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;

Έχουν διαβάσει πολλά άτομα τα ποιήματα μου και οι εντυπώσεις τους είναι θετικές.
Ποιο είναι το συναίσθημα ενός ποιητή που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;

Είναι πάρα πολλά και όμορφα συναισθήματα είναι σαν να πιάνεις το πρώτο σου παιδί στα χέρια σου.

Πόσο ταυτίζεστε με τα ποιήματα που έχετε γράψει;
Ταυτίζομαι πάρα πολύ με τα ποιήματα μου, γιατί τα περισσότερα ποίηματα μου κρύβουν μέσα τους κομμάτια της ζωής και της ιδεολογίας μου.

Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;

Όπως είμαι τώρα να περιτριγυρίζομαι από τα βιβλία.

Είστε ευαίσθητη;

Πιστεύω πως ναί.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Δέν έχω φόβους τους έχω ξεπεράσει προ πολλού.

Ποιά μουσική σας αρέσει;

Οτιδήποτε αρκεί να έχει μελωδία.

Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;

Να είμαι ήρεμη και γαλήνια.

Τι σας στεναχωρεί ;

Αρκετά πράγματα όμως φροντίζω να μην τα κουβαλάω μέσα μου.

Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.

Επίμονη, κοινωνική και πεισματάρα.

Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;

Ναί τώρα ετοιμάζω την τρίτη μου ποιητική συλλογή. Τον τελευταίο χρόνο ασχολούμαι και με τον στίχο έχει κυκλοφορήσει απο την Polymusic ένα τραγούδι (Digital single) σε μουσική/ ερμηνεία της αγαπημένης φίλης μου Μαγδαληνής Τσακάλωφ και στίχους δικούς μου με τίτλο ‘’Δύο φωτιές’’.

Τώρα έχω μια συνεργασία 12 τραγουδιών με έναν καλό μου φίλο τον Γιώργο τον Τάμογλου, έχουν ανέβει είδη στο Υou tube τρία τραγούδια Του δειλινού Φεγγάρι, Το ταξίδι του Απρίλη, και Το κόκκινο του έρωτα. Όλα σε μουσική/ ερμηνεία Γιώργος Τάμογλου και στίχοι δικοί μου και ετοιμάζονται και άλλα πολύ ομορφα πράγματα.

Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;

Ήταν κάτι που ξεκίνησε εντελώς φυσικά για να εκφράσω πράγματα και καταστάσεις.

Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;

Δύο ποιητικές συλλογές που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αρισταρέτη ΄΄Το Βιβλίο με το περιτύλιγμα΄΄ και ‘’Κόκκινος Ορίζοντας’’.

Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;

Το εξώφυλλο στον Κόκκινο Ορίζοντα, το οποίο απικονίζει ένα υπέροχο έργο της Αγγελικής Ραυτοπούλου η οπόια έχει επιμεληθεί με πολύ αγάπη και τα δύο μου βιβλία.

Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;

φίλοι μου το διάβασαν.

Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;

Ενθουσιάστηκαν.

Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;

Τις ακούω με πολύ προσοχή.

Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;

Πιστεύω πως τον κάνει να σκεφτεί κάποια πράγματα.

Από τι εμπνέεστε;

Εμπνέομαι από την αγάπη και την καθημερινότητα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;

Ένα αγαπημένο μου ποιήμα/ τραγουδι είναι Ερωτόκριτος (αποχαιρετισμός).

Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;

Όταν η μητέρα μου, μου χάρισε το πρώτο μου βιβλίο, είχε όνομα Κύμα του Αιγαίου.

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

Όταν μπήκα στο τμήμα Βιβλιοθηκονομίας του ΤΕΙ Αθήνας

Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;

Πιστεύω πως ναί πάντα ήθελα να ασχοληθώ με τα βιβλία.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;

Τα εμπόδια ήταν πολλά δέχτηκα πόλεμο από κάποιους ανθρώπους που ανήκουν στον χώρο του βιβλίου.

Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;

Επειδή εμπνέομαι απο την αγάπη δεν θα την θυσίαζα ποτέ για την καριέρα.

Για τι έχετε μετανιώσει;

Μετάνιωσα που δεν είπα κάποια πράγματα στο παρελθόν.

Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;

Όταν μιλάνε χωρίς να σκέφτονται πρώτα.

Τι σας αρέσει να διαβάζετε;

Ποίηση και βιβλία που με κάνουν να σκέφτομαι και να ταξιδεύω μαζί τους .

Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;

Η ποίηση.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας ή ποιητής;

Ο Ουμπέρτο Έκο.

Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;

Όταν υπάρχει αγάπη πιστεύω πως κανείς δεν κάνει κάτι που θα πληγώσει τον άλλον.

Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;

Έγινα βιβλιοθηκονόμος.

Έχετε κάποια χόμπι;

Ναί τρέχω καθημερινά μεγάλες αποστάσεις.

Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;

Όταν πέθανε το προηγούμενο σκυλάκι μου γιατί έχω άλλο τώρα, εκείνο το έλεγαν Ηρακλή και το αγαπούσα πολύ.

Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;

Γελάω συνέχεια με φίλους.

Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;

Καθημερινά κάνω τις δουλειές μου, τρέχω και φυσικά γράφω ποιήματα και στίχους.

Τι λατρεύετε περισσότερο;

Λατρεύω τον σκύλο μου τον Μάξ.

Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;

Στη συγγραφή.

Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.

Είμαι ένας άνθρωπος που πάντα όταν έχει άσχημο καιρό χαμογελάω.

Θα θέλατε να μας στείλετε δύο ποιήματά σας σαν επίλογο αυτή της συνομιλίας;

Βέβαια

Το ποίημα που γέννησε το Βιβλίο με το Περιτύλιγμα! (Περιλαμβάνεται στην ομώνυμη συλλογή)

Το βιβλίο με το περιτύλιγμα

Μία μέρα του χειμώνα,

λίγο πριν από τα Χριστούγεννα,

διάβαινα τον δρόμο

που ήταν γεμάτος από κόσμο.

Οι βιτρίνες ήταν στολισμένες

με λαμπιόνια και πολύχρωμες γιρλάντες.

Όπως περπατούσα, σταμάτησα

έξω από ένα βιβλιοπωλείο,

είχαν βγάλει στόν δρόμο

πάγκους με παλία βιβλία, για πούλημα.

Κάθισα και κοίταζα να πάρω ένα καλό,

να το χαρίσω σε εσένα ,

να το έχεις για αναμνηστικό.

Όλα τα βιβλία ήταν όμορφα,

μα ένα ξεχώριζε πολύ.

Είχε τίτλο "η αγάπη",

μία λέξη τόσο δυνατή.

Το πήρα και το έντυσα

με ωραίο περιτύλιγμα.

Περίμενα να φτάσουν

τα γενέθλιά σου,

και ως τότε θα το φύλαγα προσεκτικά

στο ράφι της βιβλιοθήκης μου.

Το έβαλα στο ράφι,

περιμένοντας καρτερικά

την μέρα να στο δώσω.

Μά έγιναν άσχημα γεγονότα,

και δεν μπόρεσα να σου το παραδώσω.

Από τότε πέρασαν τρία χρόνια

και ακόμα το βιβλίο ειναι στο ράφι.

Ένα βιβλίο κλειστό,

που δεν διαβάστηκε ποτέ,

τιμωρημένο άδικα,

δίπλα στα άλλα βιβλία

που εκπλήρωσαν τον σκοπό τους.

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε

να το διαβάσεις εσύ

και ίσως τα χρόνια να τα φέρουν έτσι κάποτε

στα χέρια σου να φτάσει.

Μπορεί όμως και όχι,

ποιος ξέρει τι θα γίνει.

Ίσως, το βιβλίο με το περιτύλιγμα

να φτάσει κάπου αλλού.

Μπορεί και να καταστραφεί

ή να μείνει για πάντα στο ράφι της βιβλιοθήκης μου,

κλειστό ,χωρίς προορισμό.

Θαλασσινό όνειρο(Από την ποιητική μου συλλογή Κόκκινος Ορίζοντας)

Πλοίο με σκισμένη την σημαία,

σπασμένο το τιμόνι και σάπιο το κατάρτι,

όνειρα στοιβαγμένα μέσα σε ένα διαλυμένο αμπάρι

και μνήμες που έχουν φαγωθεί από την αλμύρα.

Τρύπια τα χρόνια σαν τα δίχτυα, που τα ξέβρασε η θάλασσα

κι η θύμησή σου ένας ξεθωριασμένος πίνακας.

Πέρασαν τα χρόνια, έσπασε και σκούριασε το πλοίο,

δίχως να βρεί λιμάνι,

ο άνεμος το διέλυσε και έμεινε στην άμμο κολλημένο.

Εγώ ξεχάστηκα, να κοιτάζω τα ψαροπούλια,

λησμονώντας τον χρόνο.

Εσύ, σίγουρα με ξέχασες κι εγώ, σαν απομεινάρι

ετούτου εδώ του κόσμου, έμεινα δίπλα στο κουφάρι ενός

τσακισμένου πλοίου.

Εδώ δίπλα στις στραβωμένες λαμαρίνες,

θυμάμαι δύο μάτια που έλαμπαν πιο πολύ και από τον ήλιο,

θυμάμαι ένα σ’ αγαπώ που, σαν θαλασσινό αεράκι, με ταξίδευε

και στην πιο μακρινή θάλασσα.

Τώρα που τα ταξίδια τελείωσαν,

ήθελα να σου πώ, πώς σε ευχαριστώ

που με έμαθες,

να ταξιδεύω βαθιά μέσα στο όνειρο.

Για το Books 'n' more..

https://www.facebook.com/Books-n-more-1951536161740478/

Ζέτα Αυγερινού

Απόφοιτος τμήματος δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε Α.Π.Θ

Εργάζεται σε καθημερινή εφημερίδα.

Λατρεύει τη μουσική & τα ταξίδια.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.. Διαβάστε εδω ενα μικρό απόσπασμα απο το υπό έκδοση βιβλίο Mea Culpa, Konstandina Alberti, εκδ Αέναον

yourbooksnmore.blogspot.com Δεκεμβρίου 02, 2018 0 Comments

«Τι δεν σου άρεσε σε αυτό που είπα; Η ζωή είναι εντολές. Ένα τελετουργικό επιβίωσης κάθε μέρα και διαφορετικό. Μπορεί να ξέρεις τον τρόπο για να περάσεις όλα τα εμπόδια αλλά αυτή σου αλλάζει συνεχώς τα δεδομένα». Είπε και με τον δείκτη του χεριού του άρχισε να κάνει γραμμές στην άμμο. «Είναι ευγενική και άλλες φορές προκλητική. Δεν σκοτώνει με όπλα αλλά με καταστάσεις. Μέτρα πόσα πράγματα έχουν έρθει στον δρόμο μας και μας διέλυσαν. Είμαστε εκτελεστικά όργανα σε ό,τι αποφασίζει εκείνη. Η ζωή είναι άλλες φορές δήμιος και άλλες ερωμένη. Όταν γεννιόμαστε οι μοίρες μας δίνουν κλειδιά και ένας Θεός ξέρει αν θα είναι τα σωστά… Αν φανούμε τυχεροί να ανοίξουμε πόρτες. Ό,τι απόφαση και να πάρουμε ή θα μας καταπιεί ή θα μας ξελασπώσει». Αναστέναξε και με κοίταξε. Τα μάτια του άστραφταν, ήταν εκφραστικά ήθελε να μιλήσει κ άλλο το ένιωθα. Με άγγιξε στο πρόσωπο και συνέχισε. «Εμένα μου αρέσουν όλες οι εκδοχές της ζωής, αρκεί αυτό που πληρώνουμε πάντα σαν τίμημα να είναι και το δίκαιο. Μου έχει φέρει στον δρόμο κάποιους εφήμερους έρωτες και αποτυχημένες σχέσεις, σαν αντίβαρο μου πρόσφερε απλόχερα μια καλή δουλειά. Αλλά εδώ… εδώ τι γίνεται;» είπε και με το άλλο του χέρι έδειξε το μέρος της καρδιάς. «Αυτή εδώ δεν κάνει διακρίσεις ούτε σε μεγιστάνες ούτε σε φτωχούς. Δεν θα ήθελα μια μέρα να φύγω από αυτή τη ζωή και να μην έχω γεμίσει την καρδιά μου από μια θυελλώδη αγάπη. Κοίτα εσύ να γεμίσεις τη δικιά σου καρδούλα Μυρτώ».

Για το Books 'n' more..

https://www.facebook.com/Books-n-more-1951536161740478/

Ζέτα Αυγερινού

Απόφοιτος τμήματος δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε Α.Π.Θ

Εργάζεται σε καθημερινή εφημερίδα.

Λατρεύει τη μουσική & τα ταξίδια.

Η συγγραφέας Φωτεινή Σκανδαλή μας συστήνεται...

yourbooksnmore.blogspot.com Δεκεμβρίου 02, 2018 0 Comments

Ο χρόνος πίσω δέν γυρνάει. Μόνο οι αναμνήσεις γυρνάνε. Ξανά καί ξανά. Κι άν είναι όμορφες οι αναμνήσεις, έρχονται σάν απαλό θαλασσινό αεράκι. Δροσίζονται οι καρδιές. Άν είναι όμως άσχημες, τότε έρχονται απότομα. Σάν κύμα άγριο. Χτυπάνε δυνατά. Σκοτεινιάζουν τό μυαλό. Πονάνε οι καρδιές τότε.

Καί δέν υπάρχει καιρός γιά νά διορθώσουν οι άνθρωποι τό άδικο πού έκαναν. Νά γιατρέψουν πληγές, νά χαϊδέψουν ένα κοριτσίστικο κεφάλι, νά χαμογελάσουν. Νά πούν συγνώμη.

Κι αυτοί πού πληγώθηκαν; Αυτοί πού είδαν τήν ζωή τους νά γκρεμίζεται; Τήν ψυχή τους νά κομματιάζεται καί νά αιμορραγεί;

Αυτοί έχουν όλα τά δίκια τού κόσμου νά αγανακτήσουν, νά οργισθούν, νά εκδικηθούν, νά μισήσουν.

Η γυναίκα τής ιστορίας μας όμως, διάλεξε άλλο δρόμο. Είχε μαζί της τόν φύλακα άγγελο. Αυτόν πού πότε ερχόταν μέ τήν μορφή ενός φίλου, πότε στό προσωπάκι ενός παιδιού. Κάποιες φορές άνοιγε τίς φτερούγες του γιά νά τήν σκεπάσει, καί κάποιες άλλες καθόταν δίπλα της σιωπηλός καί έκλαιγε.

Η γυναίκα τής ιστορίας μας, η Χαρά, διάλεξε νά μείνει κάτω απ’ τίς φτερούγες τού φύλακα άγγελου. Έσκυψε τό κεφάλι της, μέ αξιοπρέπεια καί χαμόγελο γύρισε τήν πλάτη σέ όσους τήν πλήγωσαν, καί συγχώρεσε....

1. Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;

Τήν απόφαση γιά νά γράψω τό δεύτερο βιβλίο μου τό “Πορτοκάλι καί γιασεμί”, τήν πήρα μετά από μία μεγάλη απώλεια. Μετά τόν θάνατο τής μητέρας μου. Γυρνούσα από τήν κηδεία της, στό χωριό Μυρτιά Τριχωνίδας, καί καθώς οδηγούσα πρός Αθήνα, κοιτούσα μπροστά μου τή γέφυρα τού Ρίου, καί τότε άρχισαν νά “εμφανίζονται” στό μυαλό μου οι ήρωες τής ιστορίας.

2. Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;

Ναί, βέβαια. Μέσα από τό βιβλίο μου θά ήθελα νά δώσω τά μηνύματα τής αγάπης καί τής συγχώρεσης. Όλοι μας έχουμε πληγωθεί, αλλά καί έχουμε πληγώσει. Η μαγική λέξη γιά νά μπορέσουμε νά ζήσουμε, νά γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, είναι “ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ”.

3. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;

Τό αναγνωστικό κοινό ανταποκρίνεται! Ίσως γιατί κάποιοι μέ γνωρίζουν από τό πρώτο μου μυθιστόρημα, τό “Άδειο νυφικό”. Ίσως γιατί τούς ελκύει ο τίτλος καί τό εξώφυλλο. Πάντως, απ’ ό,τι μαθαίνω, τό βιβλίο τό αγοράζουν καί τούς αρέσει.

1. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;

Αχ, αυτό τό συναίσθημα. Δύσκολο νά τό περιγράψω μέ λέξεις. Έρχεται στό σπίτι η κούτα μέ τά αντίτυπα. Τό ανοίγω, τά χέρια μου τρέμουν. Συγκινούμαι. Έχω κλάψει καί τίς δύο φορές, όταν δηλαδή πήρα στά χέρια μου τά βιβλία μου. Σάν νά γέννησα ένα μωρό. Έτσι ένιωσα.’

5. Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;

Ταυτίστηκα αρκετά μέ τήν ηρωίδα τού δεύτερου βιβλίου μου. Καί όσον αφορά στά γεγονότα, αλλά καί στά συναισθήματα. Στίς αδικίες πού υπέστη, αλλά καί στήν εσωτερική της δύναμη, νά συγχωρέσει τούς ανθρώπους πού τήν πλήγωσαν.

6. Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;

Άς προσπαθήσω νά θυμηθώ. Πώς φανταζόμουν τόν εαυτό μου όταν θά μεγάλωνα; Ήθελα νά γίνω γιατρός, στή συνέχεια αστυνομικός. Γενικά, ήθελα νά κάνω κάτι πού θά βοηθούσε τόν κόσμο. Δέν έγινα ούτε τό ένα, ούτε τό άλλο.... έγινα εκπαιδευτικός, αλλά καί μέσα από τή δουλειά μου, καί μέσα από τήν προσωπική μου ζωή, πάντα τό μυαλό μου είναι στό πώς θά βοηθήσω τόν άνθρωπο, τόν κόσμο.

7. Είστε ευαίσθητη;

Ναί, είμαι πολύ ευαίσθητη. Βέβαια, σάν άμυνα, έχω δημιουργήσει τήν εικόνα τής αυστηρής καί απρόσιτης γυναίκας. Αυτό τουλάχιστον μού λένε όσοι μέ γνωρίζουν. Μόλις όμως καταφέρουν καί “σπάσουν” αυτή τήν άμυνα, βλέπουν, αλλά τό βλέπω κι εγώ πώς είμαι πολύ ευαίσθητη. Πολλές φορές παίρνω τά πράγματα πολύ προσωπικά. Νομίζω πώς δέν χρειάζεται.

8.Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι νά χάσω τήν αξιοπρέπειά μου. Νά προδώσω τό αξιακό μου σύστημα. Νά ντρέπομαι γιά τόν εαυτό μου.

9. Ποιά μουσική σας αρέσει;

Λατρεύω τή μουσική πού ηρεμεί. Μουσική γιά διαλογισμό, μουσική από τό Θιβέτ καί τό Νεπάλ. Μουσική μέ ήχους τής φύσης.

10. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;

Τό μέλλον... άχ, αυτό τό μέλλον τό απρόβλεπτο. Θά ήθελα νά είμαι υγιής, κι εγώ, αλλά καί οι άνθρωποι γύρω μου. Νά ζώ μέ αξιοπρέπεια καί ηρεμία. Καί ίσως, άν τά καταφέρω, νά βρεθώ κάποτε στό πατρικό μου σπίτι στό χωριό Δρυμώνας Θέρμου καί νά μπορώ νά συνεχίσω νά γράφω.

11. Τι σας στεναχωρεί;

Μέ στεναχωρεί πολύ η αδικία. Όταν ενώ είμαι αυτή πού είμαι, οι άνθρωποι, οι μικρόψυχοι άνθρωποι βλέπουν σέ μένα κάτι διαφορετικό.

12. Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.

Τρία χαρακτηριστικά μου;;; Θά έλεγα ότι είμαι παρορμητική, γενναιόδωρη καί μεγαλόκαρδη.

13.Πώς μπορεί κάποιος να προμηθευτεί το βιβλίο σας;

Τό βιβλίο μου “Πορτοκάλι καί γιασεμί”, εκδόσεις Χάρτινη Πόλη, μπορείτε νά τό βρείτε σέ όλα τά βιβλιοπωλεία. Καί άν δέν τό βρείτε, μπορείτε απλά νά τό παραγγείλετε.

14.Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;

Ναί, βέβαια ετοιμάζω κάποιο άλλο μυθιστόρημα. Ξέρετε, οι ιστορίες είναι συνεχώς στό μυαλό μου. Μετά τήν κυκλοφορία τού βιβλίου μου, καί αφού τελείωσα μέ τά διαδικαστικά, έχω ήδη ξεκινήσει νά γράφω τήν καινούρια μου ιστορία.

15.Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;

Τή συγγραφή τή ξεκίνησα από πολύ νεαρή ηλικία, όταν έγραφα σκέψεις, ποιήματα, μικρά κείμενα, καί αργότερα όταν σπούδασα καί δημοσιογραφία, άρχισα νά γράφω άρθρα τά οποία έχουν δημοσιευθεί σέ πολλές τοπικές εφημερίδες καί περιοδικά : Εφημερίδα “Ο ΔΡΥΜΩΝΑΣ” τού χωριού Δρυμώνας Αιτωλοακαρνανίας, Εφημερίδα “ΚΙΝΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΔΡΥΜΩΝΑ”, περιοδικό “ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ” τού Υπουργείου Παιδείας, εφημερίδα “Ο ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ”, εφημερίδα “HELLENIC VOICE” τού Σικάγο καί άλλα. Τό πρώτο μου μυθιστόρημα τό “Άδειο νυφικό” τό έγραψα τό 2006, καί αυτό μετά από μία μεγάλη απώλεια στήν ζωή μου. Καί τό δεύτερο τό “Πορτοκάλι καί γιασεμί”, τό 2013, μετά τόν θάνατο τής μητέρας μου όπως προανέφερα.

16.Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;

Εχω γράψει δύο μυθιστορήματα. Τό ¨Άδειο νυφικό” καί τό “Πορτοκάλι καί γιασεμί”.

17. Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;

Τί αγάπησα περισσότερο στό “Πορτοκάλι καί γιασεμί”; Ίσως αυτή τή μυρωδιά πού ξεχύνεται μέσα στίς σελίδες. Πού γεμίζει αισιοδοξία τούς ήρωες. Πού τούς κάνει νά γίνονται λίγο καλύτεροι άνθρωποι. Αγάπησα τήν ψυχική δύναμη τής ηρωίδας. Αυτή τή δύναμη πού τήν κάνει νά σηκώνεται, νά σκουπίζει τά δάκρυά της καί νά προχωρά μπροστά.

18.Οταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιός/ά το διάβασε πρώτος;

Όταν τελείωσα τό βιβλίο μου, διάβασε λίγα αποσπάσματα ο γιός μου,ο Μιχαήλ. Ολοκληρωμένο τό διάβασε φυσικά η ομάδα στόν εκδοτικό οίκο πού έκανε τήν διόρθωση καί γενικά επιμελήθηκε τό κείμενο.

19. Ποιές αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;

Ο γιός μου ένιωθε πάντα ενθουσιασμό, καί στό πρώτο καί στό δεύτερο βιβλίο μου. Γνωστοί καί φίλοι μέ ενθάρρυναν, χάρηκαν καί μού ευχήθηκαν “καλοτάξιδο”.

20. Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;

Αποζητώ τήν κριτική. Λόγω τού επαγγέλματός μου, είμαι μάχιμη εκπαιδευτικός εδώ καί 20 χρόνια, υφίσταμαι καθημερινά τήν κριτική από τούς μαθητές μου. Αν είναι δίκαιη, φυσικά τή λαμβάνω υπ’ όψιν μου. Αν είναι άδικη, απλά τήν προσπερνάω. Έτσι καί μέ τά βιβλία. Αποζητώ τήν κριτική τών αναγνωστών. Τή διαφορετική ματιά. Θέλω νά καταλάβω τί είναι αυτό πού άρεσε ή όχι. Ακόμη καί άδικη κριτική έχω δεχθεί, γιά τό πρώτο κυρίως βιβλίο μου, αλλά αυτή δέν μέ στενοχωρεί. Καταλαβαίνω ότι κάποιος μπορεί νά κάνει κακή κριτική γιά πολλούς λόγους. Γιατί ήταν σέ κακή διάθεση όταν διάβαζε τό βιβλίο μου ή γιατί είχε άλλες προσδοκίες. Ξέρω ότι δέν είναι προσωπικό τό θέμα, καί έτσι δέν επηρεάζομαι.

21. Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;

Τό “Πορτοκάλι καί γιασεμί” πιστεύω πώς προσφέρει τήν αμεσότητα τών γεγονότων. Ο αναγνώστης θά διαβάσει μία απλή ιστορία πού μπορεί νά έχει συμβεί στόν ίδιο, ή σέ κάποιον πού γνωρίζει. Θά αναγνωρίσει ίσως τόν εαυτό του. Θά ταυτισθεί μέ κάποιον ή κάποιους από τούς ήρωες. Καί ίσως δεί τά πράγματα μέ μία διαφορετική ματιά. Οτι δηλαδή, πράγματα καί καταστάσεις πού συμβαίνουν μέσα στό βιβλίο έχουν συμβεί καί στόν ίδιο. Καί αυτό πού μένει στόν αναγνώστη; Οτι δέν είναι μόνος του μέσα στή ζωή.

22. Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;

Όταν ξεκίνησα νά γράφω, λίγο – πολύ ήξερα πώς θά εξελιχθεί η ιστορία. Καί αυτό, διότι κάποια από τά πρόσωπα τής ιστορίας τά έχω συναντήσει στή ζωή μου.

23.Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;

Τό τέλος τής κάθε ιστορίας τό ορίζει ο ήρωας. Πάντα λέω χαρακτηριστικά “είναι σάν νά παίρνει ο ήρωας τό χέρι μου καί τό οδηγεί πάνω στό πληκτρολόγιο”. Εγώ απλά παρακολουθώ τί θά κάνει ο ήρωας, ή οι ήρωες. Ανάλογα μέ τίς πράξεις τους, θά εξελιχθεί η ιστορία.

24.Από τι εμπνέεστε;

Εμπνέομαι από τά πάντα. Από ιστορίες πού ακούω γύρω μου, από μία απρόσμενη σκηνή στόν δρόμο. Μπορεί νά εμπνευστώ ακόμα καί κοιτώντας τήν θάλασσα.

25.Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;

Πολλά!!! Αλλά αυτή τήν στιγμή σκέφτομαι δύο: τό “Ιn colours”… μού δίνει τήν αίσθηση ότι μιλάω πάλι μέ τούς γονείς μου. Τό άλλο αγαπημένο τραγούδι είναι τό “Super girl”. Ίσως επειδή μιλάει γιά τίς δυνατές γυναίκες.

26.Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;

Στό χωριό τού πατέρα μου, στόν Δρυμώνα Θέρμου. Έχουμε πάει σέ ένα φτωχικό καφενεδάκι, εγώ είμαι πολύ μικρή, καί κρατάω στά χέρια μου ένα απλό τετράδιο πού μού αγόρασε ο πατέρας μου από τό μπακάλικο τού χωριού. Εκείνος πίνει τόν καφέ του, κι εγώ μέ τό μολύβι μου γράφω μέσα στό τετράδιο. Τί έγραφα; Ούτε πού μπορώ νά θυμηθώ. Έχω μόνο τήν αίσθηση τής ανεμελιάς, τής αθωότητας καί τής ασφάλειας.

27.Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

Πολλές, πολλές σημαντικές στιγμές στήν ζωή μου καί ευχαριστώ Τόν Θεό γι αυτές. Η πιό σημαντική όμως είναι όταν γέννησα τόν γιό μου, πρίν από 25 χρόνια.

28.Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;

Ναί, νομίζω πώς έχω γίνει αυτό πού ήθελα. Εκπαιδευτικός, συγγραφέας, αλλά πάνω απ’ όλα ένας άνθρωπος πού πάντα θά προσπαθεί γιά τό καλύτερο.

29.Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;

Τό μεγαλύτερο εμπόδιο είναι η έλλειψη χρόνου. Η συγγραφή είναι δουλειά καί θέλει πειθαρχία καί χρόνο. Μέ τήν δουλειά μου ως εκπαιδευτικός, μέ τό νοικοκυριό, μέ τήν φροντίδα ενός παιδιού, αλλά καί μέ τούς φίλους καί τήν κοινωνική μου ζωή, αυτή η πειθαρχία πού χρειάζεται, πολλές φορές δέν υπάρχει!

30. Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;

Επέλεξα καί τά δύο. Καί τήν δουλειά μου στό σχολείο καί τήν οικογένεια. Τό ότι δέν έχω μία άς τό πούμε “κανονική οικογένεια”, αλλά είμαι σέ μονογονεϊκή οικογένεια, οφείλεται πρωτίστως στήν μή συμπαράσταση τού άλλου μέλους. Στό ότι ακόμη καί σήμερα κάποιοι σύζυγοι δέν στηρίζουν τήν γυναίκα τους. Δέν δέχονται ότι εκτός από σύζυγος καί μητέρα, μία γυναίκα είναι πάνω απ’ όλα μία προσωπικότητα πού θέλει καί πρέπει νά ζήσει καί νά αναπτυχθεί.

31.Για τι έχετε μετανιώσει;

Έχω μετανιώσει αρκετές φορές γιά τίς ευκαιρίες πού δίνω σέ ανθρώπους καί σέ σχέσεις.

32.Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;

Μέ ενοχλεί νά είναι ρηχοί άνθρωποι. Νά τούς απασχολεί μόνο τό υλικό κομμάτι τής ύπαρξής τους καί όχι η πνευματική τους πορεία.

33.Τι σας αρέσει να διαβάζετε;

Λατρεύω τήν ψυχολογία, αλλά κυρίως τό καλό μυθιστόρημα. Κατά καιρούς έχω διαβάσει πολλά καί διάφορα, ανάλογα μέ τήν διάθεσή μου. Έχω κυριολεκτικά “καταβροχθίσει” τόν μεγάλο μας ακαδημαϊκό Ε. Παπανούτσο. Αργότερα, τά περισσότερα βιβλία τού Irvin Yalom, τόν Καραγάτση, Βίκτωρα Ουγκώ. Τί νά πρωτοθυμηθώ!

34.Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;

Νά έρθει κάποτε στήν γή η απόλυτη δικαιοσύνη. Νά είναι οι άνθρωποι ευτυχισμένοι. Νά εξαφανισθεί ο φθόνος καί η οργή!

35.Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;

Άν έπρεπε νά φύγω βιαστικά από τό σπίτι μου, καί νά πάρω μαζί μου μόνο ένα βιβλίο, αυτό πού θά διάλεγα θά ήταν “Οι άθλιοι”. Είναι τό πρώτο βιβλίο πού μού χάρισε ο πατέρας μου όταν ήμουν ακόμη πολύ μικρή. Άρα, καταλαβαίνετε πώς ο Β.Ουγκώ είναι ο αγαπημένος μου.

36.Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;

Δέν συγχωρώ.... Βαρειά κουβέντα γιά μένα, πού θέλω νά μπορώ νά συγχωρώ. Ίσως πρέπει νά πώ, δέν ανέχομαι. Σέ μία σχέση λοιπόν δέν θά ανεχόμουν τό βόλεμα καί τήν έλλειψη σεβασμού.

37.Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;

Τό πιό σπουδαίο μου όνειρο, άν καί δέν τό είχα συνειδητοποιήσει ως παιδί, ήταν νά γράφω. Ε, λοιπόν, Δόξα Τώ Θεώ, έγινε πραγματικότητα!

38.Έχετε κάποια χόμπι;

Χόμπυ; Θά έλεγα πράγματα πού γεμίζουν τήν ψυχή μου. Εκτός από τό νά γράφω, λατρεύω τά ταξίδια, καί νιώθω ευγνωμοσύνη πού μπόρεσα γιά αρκετά χρόνια νά ταξιδέψω... στήν Μέση Ανατολή, στήν Ινδία, στό Νεπάλ, στό Βιετνάμ, στήν Βόρειο Αφρική.

39.Ποιά ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;

Έκλαψα πολύ, όταν ένας άνθρωπος πού ήταν στήν ζωή μου, μέ αδίκησε μέ σκληρά λόγια.

40.Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;

Γέλασα πάρα πολύ, μέχρι δακρύων, ένα βράδυ πού μιλούσα διαδικτυακά μέ μία φίλη μου.

41.Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;

Η καθημερινότητά μου τόν χειμώνα είναι πάνω κάτω ή ίδια. Τό πρωί θά βγάλω βόλτα τό σκυλάκι μου, τήν Λήδα, μετά θά πάω σχολείο. Τό μεσημέρι φαγητό, ξεκούραση καί τό βράδυ γυμναστήριο, ή παραδοσιακοί χοροί. Λατρεύω τούς χορούς τής πατρίδας μας, καί χορεύω εδώ καί 10 χρόνια στό Χοροστάσι, στήν Άνω Γλυφάδα. Μάλιστα, κάθε δύο χρόνια δίνουμε μία παράσταση, συνήθως στό θέατρο Δώρα Στράτου.

42.Τι λατρεύετε περισσότερο;

Λατρεύω τήν ηρεμία τής ψυχής.... Λατρεύω τόν γιό μου, τό σκυλάκι μου καί τά ταξίδια. Καί τά βιβλία φυσικά (αλλά αυτό εννοείται!).

43.Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;

Δέν μπορώ νά αντισταθώ σέ ένα ταξίδι. Όταν έχω τήν δυνατότητα, ταξιδεύω, γεμίζω μπαταρίες.

44.Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;

Ναί, καί τά δύο βιβλία φαντάζομαι θά μπορούσαν νά γίνουν ταινίες. Η ιστορία τής Χαράς στό “Πορτοκάλι καί γιασεμί”, ο πόλεμος πού δέχθηκε από τήν οικογένειά της όταν αποφάσισε νά χωρίσει, η ζήλεια καί ο φθόνος, η μικροψυχία τών “δικών” της ανθρώπων, αλλά καί η ιστορία τών γυναικών στό πρώτο μου βιβλίο στό “Άδειο νυφικό”, γυναικών πού αντί νά ζήσουν τήν αληθινή αγάπη, περιόρισαν τήν ζωή τους μέσα στά “πρέπει”, είναι ιστορίες πού θά μπορούσαν νά μεταφερθούν στήν οθόνη ή στό θεατρικό σανίδι. Γιατί όχι; Αρκεί νά βρεθεί ο παραγωγός ή ο σκηνοθέτης!

45.Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;

Ναί, έχω σκεφθεί κάποιον χαρακτήρα από τό “Πορτοκάλι καί γιασεμί”, ο οποίος εμφανίζεται γιά πολύ λίγο. Νομίζω πώς θά μπορούσε νά γίνει ήρωας στήν επόμενη ιστορία μου.

46.Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.

Τί θά ήθελα νά ξέρουν γιά μένα οι αναγνώστες μου (δέν θά πώ “θαυμαστές”). Ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος. Μέ κάποια χαρίσματα, όπως άλλωστε έχουν όλοι οι άνθρωποι. Όταν γράφω κάνω κατάθεση ψυχής καί αυτό θέλω νά φτάνει καί στή δική τους ψυχή.

Ευχαριστώ πολύ τίς κ.κ. Ζέτα Αυγερινού καί Αλίνα Παπαδοπούλου. Οι ερωτήσεις ήταν πολύ ενδιαφέρουσες. Ελπίζω μέ τίς απαντήσεις μου νά ανταποκρίθηκα στίς προσδοκίες σας.

Βιογραφικό

Γεννήθηκα στό Αγρίνιο, αλλά λόγω τής δουλειάς τού πατέρα μου (ήταν αξιωματικός τού στρατού) έμεινα σέ πολλά μέρη τής Ελλάδας.

Ζώ στήν Αθήνα, μαζί μέ τόν γιό μου Μιχαήλ. Είμαι εκπαιδευτικός, η “γαλλικού” τού σχολείου, εδώ καί 20 χρόνια. Λατρεύω τή δουλειά μου, τούς μαθητές μου, τά βιβλία, τό γράψιμο, καί τά ταξίδια.

Παρουσίαση βιβλίου δέν έχω κάνει ακόμα. Πρίν λίγες ημέρες όμως, στό χωριό τού πατέρα μου, στόν Δρυμώνα Τριχωνίδας, η Κίνηση Γυναικών καί Φίλων τού Δρυμώνα, μέ τίμησε γιά τό συγγραφικό μου έργο.

Τόν Ιούνιο τού 2018 ήμουν στήν έκθεση βιβλίου στό Πασαλιμάνι, στό περίπτερο τών εκδόσεων Χάρτινη Πόλη, καί θά είμαι καί στήν έκθεση βιβλίου στό Ζάππειο στίς 14 Σεπτεμβρίου 2018.

Για το Books 'n' more..

https://www.facebook.com/Books-n-more-1951536161740478/

Ζέτα Αυγερινού

Απόφοιτος τμήματος δημοσιογραφίας & Μ.Μ.Ε Α.Π.Θ

Εργάζεται σε καθημερινή εφημερίδα.

Λατρεύει τη μουσική & τα ταξίδια.