Δεν υπάρχει κανείς να δικάσεις,

είναι όλα δικές μας εκφάνσεις.

Προχωρά η ύπαρξή μας

καθώς απλώνει ο ορίζοντας

εικόνα οικεία εμάς καθρεφτίζοντας….

Η Ευτυχία Αρώνη γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα, όπου και ζει.

Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση και εργάζεται στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων από το 2003.

Είναι παντρεμένη, μητέρα ενός παιδιού και αυτή είναι η δεύτερή της ποιητική συλλογή και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποιείν.

Η πρώτη έχει τίτλο «Υφαίνοντας τις λέξεις» (εκδόσεις Οσελότος, Νοέμβριος 2019), στην οποία περιλαμβάνονται ποιήματα που έχουν μελοποιηθεί («Ίχνη στην άμμο», «Ο Ιούδας»), ενώ χρησιμοποιείται σε θεραπευτικές ομαδικές

και ατομικές συνεδρίες από ψυχολόγους και παιδοψυχολόγους.

Ποιήματά της που περιλαμβάνονται και στις δύο συλλογές έχουν κερδίσει βραβεία στον 9ο Διαγωνισμό Ποίησης- Στίχου Βόλου

(2014, Ωδείο Φουντούλη- πρώτο, δεύτερο και τρίτο βραβείο).

Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε την ποιητική σας συλλογή;

Η συγκεκριμένη είναι η δεύτερή μου ποιητική συλλογή, την οποία αποφάσισα να εκδώσω ιδίως μετά την ιδιαίτερη απήχηση και ζεστασιά που αποκόμισα από το πρώτο μου εγχείρημα.

Μέσα από την ποιητική σας συλλογή θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;

Νομίζω ότι όλο το νόημα και τα μηνύματα που ενδεχομένως θα ήθελα να περάσω στους δικούς μου ανθρώπους, κυρίως, αλλά και στο ευρύτερο κοινό περικλείονται και συμπυκνώνονται στον τίτλο αυτής της συλλογής («Καθρεφτισμοί»). Όλοι και όλα τριγύρω μας δεν είναι τίποτε άλλο από αντανακλάσεις και προεκτάσεις του δικού μας εαυτού. Όλοι συνδεόμαστε μέσα από ένα αόρατο νήμα, το οποίο είναι πάνω και πέρα από το πεπερασμένο των ατομικών μας δυνάμεων και δυνατοτήτων.

Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα;

Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο βιβλίο δεν διατίθεται σε βιβλιοπωλεία αλλά διακινείται μόνο ηλεκτρονικά μέσω συγκεκριμένων sites και ηλεκτρονικών βιβλιοπωλείων, νιώθω ευλογημένη που το κοινό που είχε διαμορφωθεί από την πρώτη μου συλλογή επέδειξε και επιδεικνύει ενδιαφέρον και στη συνέχεια της προσπάθειάς μου αυτής.

Ποιο είναι το συναίσθημα ενός ποιητή που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;

Το συναίσθημα που κατακλύζει έναν ποιητή, ο οποίος κατά κύριο λόγο είναι ιδιαίτερα εσωστρεφής και κλειστός στη βάση του, είναι αμηχανία και ένα αίσθημα έκθεσης, τα οποία είναι δύσκολα διαχειρίσιμα στην αρχή, ενώ στη συνέχεια δίνουν τη θέση τους σε ένα συναίσθημα χαράς και συγκίνησης όταν βλέπεις το βιβλίο σου στο ράφι ενός βιβλιοπωλείου ή στα χέρια ενός αγαπημένου σου προσώπου. Εν προκειμένω, βέβαια, σύντομα μετά την έκδοση της πρώτης μου συλλογής ήρθε και η σταδιακή μελοποίηση ποιημάτων μου, οπότε το συναίσθημα στην περίπτωση αυτή για έναν ποιητή, που θεωρεί τον εαυτό του περισσότερο στιχουργό, είναι απλά απερίγραπτο.

Πόσο ταυτίζεστε με τα ποιήματα που έχετε γράψει;

Τα περισσότερα ποιήματα που έχω γράψει είναι βιωματικά, προερχόμενα είτε από εμπειρίες δικές μου είτε από ιστορίες φίλων ή δικών μου ανθρώπων, γεγονός που κάνει το καθένα από αυτά άκρως σημαντικά σε εμένα προσωπικά αλλά και στους πιο κοντινούς μου ανθρώπους.

Όταν ήσασταν μικρή πώς φανταζόσασταν τον εαυτό σας;

Από μικρή πάντα με θυμάμαι να γράφω ή να σκαρφίζομαι ιστορίες. Στο δημοτικό είχα την πρώτη μου διάκριση για την απόδοση ενός κειμένου σε μορφή ποιήματος, ενώ στο γυμνάσιο θυμάμαι τη φιλόλογο συχνά να διαβάζει στην τάξη δικές μου εκθέσεις- ιστορίες- στιχάκια. Στη μετέπειτα ζωή μου δεν άργησα να ανακαλύψω την ανάγκη της συστηματικής γραφής στίχων, που μου έρχονταν συνήθως στο μυαλό με μια μελωδία. Τις περισσότερες από αυτές τις θυμάμαι ακόμα! Άρα αν θυμηθώ πώς φανταζόμουν τον εαυτό μου, μπορώ να πω πως ενίοτε με σκεπτόμουν ως ψυχολόγο ή μέλος κάποιας οργάνωσης εξερεύνησης των ωκεανών και προστασίας της άγριας φύσης και σίγουρα στιχουργό.

Είστε ευαίσθητη;

Μπορώ να πω πως είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητη, με ένα προστατευτικό περίβλημα ψευτοσκληρότητας και αγριάδας.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Να μην έχω έμπνευση και να μην αναγνωρίζω τον εαυτό μου στα λόγια, τα έργα και τις συναναστροφές μου

Ποια μουσική σας αρέσει;

Η ελληνική έντεχνη (Αρβανιτάκη, Αλεξίου, Μάλαμας, Ιωαννίδης, Κανά), τα ξένα 80’s και βέβαια το παλιό ελαφρολαϊκό ελληνικό τραγούδι. Αγαπημένη μου η Μαρινέλλα.

Τι όνειρα έχετε για το μέλλον ;

Να συνεχίσω να γράφω και να μπορέσω κάποτε να αποσυρθώ σε ένα ελληνικό νησί, κατά προτίμηση στη Μήλο.\

Τι σας στεναχωρεί;

Η ισοπέδωση της εποχής μας, η αποχαύνωση και η έλλειψη σύμπνοιας και οράματος για το μέλλον.

Πείτε μας τρία χαρακτηριστικά σας.

Εξωστρεφής, με χιούμορ και ιδιαίτερα αντιφατική (γιατί όσο εξωστρεφής φαίνομαι άλλο τόσο εσωστρεφής είμαι!).

Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;

Εκτός από τις μελοποιήσεις που προανέφερα και τη συνεργασία με τη συνθέτρια κ. Ελένη Μπελιμπασάκη, αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, ενδεχομένως κάποια παρουσίαση. Θα δείξει…

Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;

Έγραφα στιχουργήματα από την εφηβεία. Δε σταμάτησα ποτέ ουσιαστικά να γράφω, πέρα από κάποια διαλείμματα που διαρκούσαν ακόμη και χρόνια. Ποιήματά μου έχουν βραβευτεί και στον 9^ο Διαγωνισμό ποίησης και στίχου του Ωδείου Φουντούλη, το μοναδικό διαγωνισμό που είχα λάβει μέρος μέχρι την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια γράφω συστηματικά και κάνω κάποια δειλά ανοίγματα και στο χώρο του πεζογραφήματος. Οι εν λόγω συλλογές είναι συνδυασμός παλιών και καινούργιων ποιημάτων μου, που έχουν αναφορά σε όλες τις ηλικιακές φάσεις και περιόδους της ζωής μου, μέχρι σήμερα.

 Πόσες ποιητικές συλλογές έχετε γράψει και ποιες είναι αυτές;

«Υφαίνοντας τις λέξεις» (εκδ. Οσελότος, 2019) και «Καθρεφτισμοί» (εκδ. Ποιείν, 2021)

Η πρώτη μου συλλογή εξαντλήθηκε σύντομα και επανεκδόθηκε την επόμενη χρονιά (2020), όπου και πάλι εξαντλήθηκε.

Τι αγαπήσατε περισσότερο στην τελευταία σας ποιητική συλλογή;

Το γεγονός ότι αποτόλμησα τη συμπερίληψη σε αυτή τριών ξενόγλωσσων ποιημάτων, με αγγλικό στίχο. Τα αγγλικά είναι μια γλώσσα που πάντα με άγγιζε και εκφραζόμουν συχνά μέσα από αυτή. Κάποτε προσανατολιζόμουν και στην αγγλική φιλολογία. Επίσης, το γεγονός ότι μελοποιήθηκε ένα ποίημα, το οποίο με εκφράζει απόλυτα, και ως τραγούδι νομίζω βγήκε ένα άρτιο μουσικά αποτέλεσμα.

Όταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιος/α το διάβασε πρώτος;

Η οχτάχρονη κόρη μου. Το παραλάβαμε μαζί, ήμασταν οι δυο μας και ήταν η πρώτη που το ξεφύλλισε, με ιδιαίτερη θέρμη μάλιστα!

Ποιες αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;

Νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο μπήκα στην έκδοση των συλλογών μου όπως και στη μελοποίηση είναι σχεδόν μοιραίος, νομοτελειακός. Ήταν για να γίνει κάποτε και όλοι το ήξεραν. Έτσι και η δεύτερη συλλογή είναι σαν μια φυσιολογική συνέχεια της πρώτης. Εξάλλου, όταν μπαίνεις στο χώρο της συγγραφής τότε συνειδητοποιείς ότι η ανάγκη για δημιουργία και για το επόμενο βήμα δε σβήνει ποτέ. Απεναντίας ενίοτε (αν όχι πάντα) γιγαντώνεται.

Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;

Επειδή πραγματικά πρόκειται για πνευματικά παιδιά, όταν μιλάμε για την παρακαταθήκη και την κατάθεση ψυχής ενός ατόμου, προτιμώ η προσέγγιση να γίνεται με λεπτό και κομψό τρόπο. Σίγουρα ξέρω ότι κάποιους μπορεί να μην τους αγγίξει καθόλου αυτό που έχω να πω, είμαι συνειδητοποιημένη ως προς αυτό. Σίγουρα όμως προτιμώ την καλοπροαίρετη κριτική, έστω και αρνητική, από τη μη κριτική. Γιατί αυτή, η υγιής κριτική, είναι που βοηθάει τον άνθρωπο να εξελίσσεται σε οποιονδήποτε χώρο ή τομέα της ζωής του.

Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;

Νομίζω εμμέσως ή αμέσως έχω απαντήσει σε αυτό. Κάποιοι μπορεί να το έχουν διαβάσει και να μην έχουν συγκρατήσει απολύτως τίποτα. Κάποιοι μπορεί να βρίσκουν ευχάριστο τον τρόπο που πλέκονται οι λέξεις μεταξύ τους και αφού σχεδόν όλα τα ποιήματά μου είναι ομοιοκατάληκτα, έμμετρα, να είναι πιο «εύπεπτο», καθώς μπορεί να τους έρχεται στο μυαλό και μια μελωδία διαβάζοντάς τα. Δεν κρύβω, βέβαια, ότι μέσα στα χρόνια υπάρχουν και αυτοί που έχουν ταυτιστεί με κάποια και το έχουν εκδηλώσει έντονα συναισθηματικά προς εμένα, ακριβώς επειδή τα ποιήματά μου στην πλειοψηφία τους είναι βιωματικά και όχι αφηρημένα. Και στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου που αγκάλιασαν κυριολεκτικά αυτή μου την πτυχή και με στήριξαν και με στηρίζουν ακόμα στη νέα μου προσπάθεια. Όπως επίσης και τους λιγότερο οικείους μου, από τους οποίους εισέπραξα ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια.

Από τι εμπνέεστε;

Από τη φύση, τον έρωτα, τον άνθρωπο, τις συναναστροφές, τη ζωή.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;

«Η τελευταία σελίδα», Μαρινέλλα- Κ. Χατζής (από το κορυφαίο «Ρεσιτάλ»)

Ποια είναι η πιο ευτυχισμένη παιδική σας ανάμνηση;

Τα ανέμελα παιδικά χρόνια στο εξοχικό και η ατέλειωτη συναναστροφή με ζώα, κυρίως γάτες.

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σας;

Αδιαμφισβήτητα όταν γέννησα και κράτησα στα χέρια μου το παιδί μου.

Γίνατε αυτό που ονειρευόσασταν να γίνετε;

Δεν ξέρω αν έχω γίνει κάτι ή αν θα μπορούσα να γίνω κάτι καλύτερο σε σχέση με όλα αυτά που ονειρευόμουν. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι μου αρέσει να δουλεύω, δεν μπορώ να κάνω εύκολα κακό στους άλλους, συνειδητά τουλάχιστον, και μέσα από τα ζώα έμαθα να αγαπάω, να σέβομαι και να θέλω να βοηθάω τον άνθρωπο, όσο και όπως μπορώ.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;

Τα νέα δεδομένα που προέκυψαν μετά τον κορονοϊό και που έχουν κάνει το χώρο της συγγραφής και γενικά των εκδόσεων και της διακίνησης πιο δύσκολο και πιο σκληρό. Στις μέρες που διανύουμε ακόμα και η παρουσίαση ενός βιβλίου σε ανοιχτό χώρο έχει ιδιαιτερότητες και δυσκολίες, γεγονός που αποτελεί αντικίνητρο για πολλούς νέους συγγραφείς να μπουν δυναμικά στο χώρο και να υποστηρίξουν το έργο τους όπως πρέπει.

Καριέρα ή οικογένεια; Τι από τα δυο επιλέγετε;

Καριέρα στην οικογένεια, αναμφίβολα. ‘Όταν επιλέγεις να κάνεις παιδί, η διαδικασία της προσωπικής σου εξέλιξης, της αυτοβελτίωσης και κυρίως της αυτογνωσίας, είναι ατελείωτη και αδυσώπητη. Είναι κάτι που δικαίως «καταπίνει», ή πρέπει να «καταπίνει», όλες τις άλλες προτεραιότητες που τυχόν είχες θέσει μέχρι τότε. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάει η ζωή. Απλώς όλα τα υπόλοιπα (δουλειά, χόμπι, προσωπικός χρόνος) έρχονται να «κουμπώσουν» πάνω στα νέα σου δεδομένα, γίνονται ο μοχλός προκειμένου να μάθεις καλύτερα τον εαυτό σου, τον άνθρωπο και τη ζωή, ώστε στη συνέχεια να μεταλαμπαδεύσεις αυτές τις πολύτιμες γνώσεις και εμπειρίες στα παιδιά σου.

Για τι έχετε μετανιώσει;

Για το γεγονός ότι συνήθως σκέφτομαι περισσότερο αντί να ζω.

Τι σας ενοχλεί περισσότερο στους άλλους;

Όπου συναντώ ναρκισσισμό και έλλειψη ενσυναίσθησης. Εκεί δεν μπορώ να συνυπάρξω.

Τι σας αρέσει να διαβάζετε;

Προτιμώ την ποίηση και τα διηγήματα.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σας πόθος;

Να τραγουδιέμαι.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας ή ποιητής;

- Ο Νίκος Καββαδίας.

Πείτε μας δυο πράγματα που δεν συγχωρείτε σε μια σχέση;

Το χειρισμό και την εκμετάλλευση.

Ένα όνειρο που είχατε από παιδί κι έχει πραγματοποιηθεί;

Να αγαπώ και να με αγαπούν.

Έχετε κάποια χόμπι;

- Γυμναστική, ποδήλατο, μπάσκετ και βόλτα στη θάλασσα.

Ποια ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε και γιατί;

Έκλαψα για το χαμό του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Μου στοιχίζει η απώλεια σημαντικών ανθρώπων της τέχνης του τόπου μας.

Ποια ήταν η τελευταία φορά που γελάσατε και γιατί;

Γέλασα πολύ με τις ατάκες της κόρης μου, η οποία πάντα με εκπλήσσει με τις ατάκες της και την αίσθηση χιούμορ που διαθέτει.

Πείτε μας μια μέρα της καθημερινότητάς σας;

Δουλειά, ψυχοθεραπεία με συναδέλφους, σπίτι με το παιδί, διάβασμα και βόλτες με φίλους ή γυμναστήριο.

Τι λατρεύετε περισσότερο;

Τον ποιοτικό χρόνο μόνο με την οικογένεια ή και με φίλους κι ένα ταβερνάκι στη θάλασσα. Διακοπές σε ένα νησί.

Σε τι δεν μπορείτε να αντισταθείτε;

Στην παρέα με χαρισματικούς ανθρώπους και στο καλό χιούμορ.

Πείτε κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.

Η ερώτηση αυτή με δυσκολεύει περισσότερο απ΄ όλες τις προηγούμενες! Πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον σε εμένα που θα ήταν άξιο αναφοράς. Κάτι που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι πολύ πρόσφατα έμαθα από μια νέα φίλη ότι είμαι πολυσχιδής!

Θα θέλατε να μας στείλετε δύο ποιήματά σας σαν επίλογο αυτή της συνομιλίας;

Ως επίλογο της συνομιλίας μας και αφού σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνατε, επιλέγω δύο ποιήματα, ένα από κάθε συλλογή, με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για μένα. Το πρώτο είναι το «Τοπίο ομίχλης», το οποίο απέσπασε το πρώτο βραβείο ποίησης στον ένατο Διαγωνισμό ποίησης – στίχου Βόλου (Ωδείο Φουντούλη, 2014) και περιλαμβάνεται στη συλλογή «Υφαίνοντας τις λέξεις». Το δεύτερο είναι οι «Σκληρές αλήθειες» που περιλαμβάνεται στους «Καθρεφτισμούς» και μελοποιήθηκε σχεδόν αμέσως μετά την έκδοση της συλλογής, σε μουσική της Ελένης Μπελιμπασάκη και ερμηνεία της Μίνας Παπαϊωάννου. Ήδη έχει αποσπάσει πολύ θετικές κριτικές, ενώ βγήκε πρώτο σε ψηφοφορία σε ραδιοφωνική ομάδα (Radio Web Galaxias- 91.1)

Τοπίο ομίχλης

Τοπίο ομίχλης

απλωμένο μυστήριο

τα μάγια της Κίρκης

εγκλημάτων πειστήριο.

Σημάδια τυφώνων

που δέντρα ελύγισαν

στα χνάρια των χρόνων

που φύγαν και γύρισαν.

Μπήκα σε θόλο

που αγγέλοι μου τάζουνε

το λίγο, το όλο

ανέμους προστάζουνε.

Τοπίο ομίχλης

μαγείας κρησφύγετο

η ανάγκη της λήθης

σε πέπλο δακρύβρεχτο.

Σημάδια τυφώνων

που μ’ έκαναν μύστη τους

στα χνάρια των μόνων

που χάνουν την πίστη τους.

Μπήκα σε θόλο

που αγγέλοι μου τάζουνε,

το λίγο, το όλο

ανέμους προστάζουνε.

Σκληρές αλήθειες

Δεν ήσουνα στις αγκαλιές

δεν ήμουνα στις λύπες

είναι καιρός που μ’ αγρυπνούν

τα όσα δε μου είπες.

Είναι καιρός που σ’ αγαπώ

μ’ ένα μοιραίο πείσμα

για να σε βρω γονατιστό

στου έρωτα το χρίσμα.

Μη μου ζητάς να κρατηθείς

μη μου ζητάς βοήθειες

οι λέξεις που δε μίλησες

τα λόγια που δεν είπες

είναι σκληρές αλήθειες.

Δεν ήμουνα ο ποταμός

δεν ήσουν η πηγή μου

είναι καιρός που περπατώ

μέχρι να βρω τη γη μου.

Είναι καιρός που ακολουθώ

τις θάλασσας τις νύμφες

μέχρι να βρω το σ’ αγαπώ

στα λόγια που δεν είπες.

Μη μου ζητάς να σου ορκιστώ

μη μου ζητάς βοήθειες,

οι λέξεις που δεν έμαθες

οι σκέψεις που δεν είπες

είναι σκληρές αλήθειες.

Μεσούσης της οικονομικής κρίσης ένας 40χρονος ψάχνει για δουλειά στο εξωτερικό. Μετά από μια συνέντευξη στο Λονδίνο και μια δελεαστική επαγγελματική πρόταση, όλα δείχνουν πως θα πάρει το δρόμο της αναχώρησης. Ελάχιστα πριν την τελική απόφαση οι συζητήσεις με τα τρία κοντινότερα πρόσωπα στη ζωή του φέρνουν στην επιφάνεια τους πραγματικούς λόγους που τον ωθούν στη φυγή.

Οξείς διάλογοι ξετυλίγουν ένα μπερδεμένο μίτο σκέψεων και προβληματισμών φωτίζοντας τη στάση του ήρωα με φόντο την Ελλάδα του σήμερα. Πώς θα μπορέσει τελικά να ισορροπήσει η διελκυστίνδα ανάμεσα στην ελπίδα και στη ματαίωση, στη λογική και στην παρόρμηση;

«Ακολουθώντας το μανατζερικά ορθό δεν απάντησα αμέσως. Όταν πουλάς τον εαυτό σου -γιατί αυτό κάνεις σε μια συνέντευξη- «πρέπει» να πορευτείς με το σωστό τρόπο. Να μη δείξεις μπόσικος ή στην ανάγκη ότι «εκείνοι» είναι η ευκαιρία που πρέπει να πιάσεις από τα μαλλιά. Πρέπει να τους δείξεις πως η ευκαιρία είσαι εσύ. Τέτοιες μικρές και άθλιες θεατρικές παραστάσεις παίζονται καθημερινά στα γραφεία των μεγάλων εταιριών παγκοσμίως μιας και το σενάριο είναι πανομοιότυπο. Άλλωστε, τα ίδια μοντέλα ακολουθούν όλοι, τα ίδια βιβλία μελετούν, με τα ίδια πτυχία πιστοποιούνται».

Βιογραφικό συγγραφέα:

O Λεωνίδας Καραγεώργος γεννήθηκε στην Αθήνα. Στα πρώτα βήματά του στον επαγγελματικό στίβο ασχολήθηκε με την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας και το σχέδιο κοσμήματος.

Τα επόμενα χρόνια μεταπήδησε στον χρηματοοικονομικό κλάδο, αρχικά στον τραπεζικό τομέα και αργότερα στον κατασκευαστικό, στον οποίο απασχολείται μέχρι σήμερα.

Παρότι η καθημερινότητά του βρίθει υπολογιστικών φύλλων και αριθμών, η αγάπη του για τις ανθρωπιστικές επιστήμες τον οδήγησε να σπουδάσει τον ελληνικό πολιτισμό.

Μέσα από την ενασχόλησή του με το διάβασμα δεν άργησε να ανακαλύψει ότι η συγγραφή αποτελεί για εκείνον μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία μέσω της οποίας καταφέρνει να εκφράσει όσα τον απασχολούν.

πρώτη απόπειρα για δημόσια έκφραση ξεκίνησε το 2007 μέσω της αρθογραφίας στο blog «Αντίλογος» του οποίου υπήρξε διαχειριστής.

Το ταξίδι συνεχίζεται με το παρόν βιβλίο στην πρώτη συγγραφική προσπάθειά του.

Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;

Πάντα η γραφή ήταν για μένα μια διέξοδος. Ένιωσα πως είχα πράγματα να πω, δεν ήθελα να το κάνω μέσα από το blog μου ή τα social media και κάπως έτσι γεννήθηκε αυτό το βιβλίο.

Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;

Την προηγούμενη δεκαετία ζήσαμε όλοι μας μια πρωτόγνωρη περίοδο. Πράγματα και καταστάσεις που θεωρούσαμε δεδομένα έπαψαν να ισχύουν. Η κρίση δεν ήταν μόνο οικονομική. Είχε εκφάνσεις παντού. Στα εργασιακά, στην καθημερινότητα, στις σχέσεις. Αυτό που προσπάθησα να περάσω, πέρα από την καταγραφή της πραγματικότητας ή το brain drain, είναι η αξία των σχέσεων και της ενσυναίσθησης. Δυο ζητήματα που είναι καθοριστικά για το βίο του καθενός μας.

Σε ποια πόλη ή χώρα διαδραματίζεται η υπόθεση του βιβλίου σας;

Στην Αθήνα, εκτός από το πρώτο κεφάλαιο που διαδραματίζεται για κάποιο διάστημα στο Λονδίνο.

Σε ποια εποχή χρονολογικά εξελίσσεται η ιστορία του βιβλίου σας;

Την τελευταία δεκαετία. Αυτής που σήμερα ονομάζουμε δεκαετία της κρίσης.

Πόσοι είναι οι ήρωες και ποια είναι τα ονόματά τους;

Οι ήρωες είναι τέσσερις. Κεντρικό πρόσωπο είναι ο Νίκος, ένα 40ρης που που καλείται να πάρει μια απόφαση ζωής για το αν θα δεχτεί την πρόταση εργασίας στο εξωτερικό που του προσφέρθηκε, και τα τρία πιο στενά του πρόσωπα. Η σύντροφος του Λήδα, η Νεφέλη και ο Γιώργος.

Πόσο χρόνο σας πήρε για να το ολοκληρώσετε;

Γύρω στους τρείς μήνες.

Όταν γράφετε κρατάτε σημειώσεις;

Πάντα. Είτε αφορούν ιδέες για την εξέλιξη της πλοκής, είτε διορθώσεις που πρέπει να γίνουν.

Από που εμπνευστήκατε του ήρωές σας;

Προσπάθησα να φανταστώ πως θα αντιδρούσαν οι φίλοι μου σε μια αντίστοιχη κατάσταση με αυτή που περιγράφω. Φυσικά όχι μονοσήμαντα και πάντα φαντασιακά.

Κάποιος από τους ήρωες έχει στοιχεία του χαρακτήρα σας;

Ίσως ο Νίκος στις συνήθειες. Στο τσιγάρο, τον καφέ και σίγουρα σε κάποιες αντιδράσεις του.

Πόσο εύκολο είναι για εσάς να γεμίσετε μια λευκή σελίδα;

Δεν υπάρχει εύκολο ή δύσκολο. Είναι θέμα στιγμής. Άλλες φορές γεμίζει αβίαστα και άλλες όχι.

Τι κυριαρχεί έντονα στο βιβλίο σας; Έρωτας, μυστήριο, ανατροπές, συναισθήματα κάτι άλλο;

Κυρίως σκέψεις και συναισθήματα που εξωτερικεύονται μέσω διαλόγων, ενώ η ανατροπή είναι βασικό στοιχείο.

Την υπόθεση πόσο καιρό τη δουλεύατε στο μυαλό σας;

Όχι πολύ. Ξεκίνησα να γράφω σχεδόν αμέσως καθώς μου ήταν πολύ ξεκάθαρο το τι ήθελα να πω.

Σκέφτεστε να γράψετε συνέχεια του τελευταίου βιβλίου σας ή έχει δοθεί ένα οριστικό τέλος;

Όχι. Είναι αυτοτελές.

Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;

Γιατί τα πάντα ξεκινούν από μια συνέντευξη για εργασία στο εξωτερικό.

Τι θα αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο σας;

Το τι εισπράττει ο κάθε αναγνώστης είναι προσωπικό και έχει να κάνει με το τις δικές του προσλαμβάνουσες.

Θα θέλατε να είστε εσείς η ηρωίδα του βιβλίου σας; Τι χαρακτηριστικά έχουν οι ήρωες του βιβλίου σας στον χαρακτήρα τους ή και εμφανισιακά;

Όχι. Δεν είναι φαντασιακό μου απωθημένο οι ήρωες του βιβλίου.

Διαβάζοντας το βιβλίο σας, στο τέλος τι γεύση θα μας αφήσει;

Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να απαντήσω εγώ.

Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;

Είναι περίεργο. Σίγουρα μεγάλη χαρά και ικανοποίηση. Σκέψεις που ξαφνικά έχουν «σάρκα και οστά».

Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;

Αρκετά ως ένα βαθμό. Άλλωστε, τον «χρησιμοποίησα» για να πω πράγματα που ήθελα.

Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;

Ήξερα από την αρχή το τέλος, και πάνω σε αυτό χτίστηκε η υπόθεση. Οπότε γράφτηκε πολύ νωρίς.

Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;

Ναι υπάρχει κάτι που ετοιμάζω.

Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;

Έγραφα πάντα. Εκφράζομαι πολύ καλύτερα με το γραπτό λόγο από ότι με τον προφορικό και ήταν πάντα μια ψυχοθεραπευτική μου ενασχόληση.

Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποια είναι αυτά;

Αυτό είναι το πρώτο που εκδόθηκε.

Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;

Όλο το βιβλίο, διαφορετικά θα ήταν ημιτελές.

Όταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιος το διάβασε πρώτος;

Η σύντροφος μου και 2-3 πολύ στενοί φίλοι που εμπιστεύομαι τη γνώμη τους.

Ποιες αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;

Χάρηκαν γιατί γνώριζαν πως η συγγραφή είναι κάτι που με γεμίζει.

Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;

Δεν πιστεύω πως υπερέχει θετική ή αρνητική κριτική. Από τα πάντα κρατάς πράγματα και μαθαίνεις.

Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;

Μια εμπειρία ανάγνωσης φαντάζομαι. Αυτός είναι ο σκοπός ενός βιβλίου άλλωστε.

Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;

Τη γνώριζα από πριν.

Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;

Εγώ. Ο συγγραφέας είναι σαν το σκηνοθέτη και ο ηρωας καλείται να παίξει στην κατεύθυνση που θα του δοθεί.

Από τι εμπνέεστε;

Επηρρεάζομαι από τα πάντα που υπάρχουν στην καθημερινότητα. Η έμπνευση όμως είναι εσωτερική υπόθεση.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;

Η συγγραφή για μένα είναι χόμπι. Κατά συνέπεια δεν υπάρχουν εμπόδια κατά τη διάρκεια της συγγραφής. Μετά, ίσως η ανεύρεση εκδοτική οίκου που θα ενδιαφερθεί καθώς ήμουν εντελώς άσχετος με το χώρο. Ευτυχώς όμως υπήρξε ενδιαφέρον από 2-3 εκδοτικούς και κατέληξα στον εκδοτικό οίκο Άρωμα καθώς πέρα από το ότι συνεννοηθήκαμε πολύ εύκολα ενώ ήταν και άμεσοι στην αξιολόγηση, μου έκανε περισσότερο «κλικ». 

Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;

Όχι. Δεν είναι κάτι που έχω σκεφτεί ή με απασχολεί.

Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;

Όχι. Η ιστορία είναι αυτοτελής.

Πείτε μας κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.

Ένα βιβλίο είναι οι ήρωες και η ιστορία του. Κατά συνέπεια δεν νομίζω πως έχει σημασία το ποιος είμαι και τι κάνω, πέρα από το αν γράφω καλά, κάτι που θα κρίνει το ίδιο το κοινό και όχι εγώ.

Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;

Μάλλον στην ηλικιακή ομάδα των 30-50. Εργαζόμενους που βιώνουν την πραγματικότητα, αλλά σίγουρα δεν υπάρχουν στεγανά στο κοινό. Ο καθένας μπορεί να εισπράξει κάτι.

Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδώσουν το πρώτο τους βιβλίο;

Να το πιστέψουν και να μην σταματήσουν να το κυνηγούν.

Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;

Όπως σας απάντησα και στην πρώτη ερώτηση, ένιωσα πως είχα πράγματα να πω, δεν ήθελα να το κάνω μέσα από το blog μου ή τα social media και κάπως έτσι γεννήθηκε αυτό το βιβλίο

Αν είχατε ένα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;

Ζεστό, με προσοχή στην αισθητική του και όχι σαν σούπερ μάρκετ βιβλίων.

Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;

Προφανώς και υπάρχει. Σε όλα τα πράγματα υπάρχει καλό και κακό. Καλή λογοτεχνία είναι εκείνη που δεν είναι εύπεπτη, κενή εννοιών και ωφέλειας. Πρέπει να σου προσφέρει κάτι για να προβληματιστείς και να μη μοιάζει με τηλεοπτικό σκουπίδι.

Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά;

Είμαι ακόμα στον αρχή, οπότε δεν μπορώ να σας απαντήσω με επάρκεια.

Ποια/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;

Δεν έχω τέτοιες βλέψεις.

Υπάρχει κάποια ώρα της ημέρας και κάποιο μέρος που σας αρέσει να γράφετε;

Συνήθως βράδυ στο σπίτι.

Η νεαρή Λευκοθέα κόρη φτωχικής οικογένειας από ένα προάστιο του Πειραιά μένει έγκυος χωρίς την αποδοχή του φίλου της. Έτσι κατόπιν παρότρυνσης των γονιών της καταφεύγει στην Αμερική στην αδερφή της να γεννήσει πέφτοντας θύμα δολοπλοκίας από την ίδια και τον άντρα της αφού της κλέβουν το υποτιθέμενο νεκρό βρέφος. Η Λευκοθέα γυρίζει στην Ελλάδα και μετά τον θάνατο των γονιών της προσπαθεί μόνη της να επιβιώσει αντιμετωπίζοντας παράλληλα και πρόβλημα νεφρικής ανεπάρκειας. Στην Αμερική το μωρό μεγαλώνει με τους παππούδες αφού σκοτώνονται οι γονείς του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα όμως μεγαλώνοντας οι σπουδές της την φέρνουν στην Ελλάδα δουλεύοντας και κάνοντας ένα γάμο ο οποίος θα καταλήξει σε διαζύγιο. Ένας νέος έρωτας γίνεται η αφορμή να γνωριστεί με τη Λευκοθέα και κατόπιν ενός ατυχήματος ανακαλύπτουν την αλήθεια και τη σχέση που τις συνδέει. Ωστόσο η μοίρα δεν θα σταθεί ευνοϊκή στην αποκατάσταση του χαμένου χρόνου.

Βιογραφικό συγγραφέα:

Η Ειρήνη Παντελίδου γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου του 1969 στον Κορυδαλλό και κατοικεί στη Νίκαια του Πειραιά. Έβγαλε τη σχολή δακτυλογραφίας και προγραμματισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών. Εργάστηκε ως γραμματέας σε δικηγορικό και μεσιτικό γραφείο. Είναι παντρεμένη κι έχει δίδυμα που σπουδάζουν.

Της αρέσει η μαγειρική, τα ταξίδια και το διάβασμα. Οι ¨Αντιφάσεις Ζωής¨ είναι η πρώτη της συγγραφική απόπειρα που έγινε με μεράκι και ζήλο.

  Πείτε μας πως αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο σας;

Από μικρή με εξίταρε το γεγονός της συγγραφής ενός βιβλίου και την περίοδο της καραντίνας δόθηκε η αφορμή για να ασχοληθώ πιο εμπεριστατωμένα με την προσπάθεια του πρώτου μου έργου.

Μέσα από το βιβλίο σας θέλετε να στείλετε κάποια μηνύματα;

Ότι η ζωή είναι σίγουρα απρόβλεπτη κι έχει πολλές ανατροπές, τίποτα δε πρέπει να θεωρείται δεδομένο, αλλά επίσης τη σημασία της γενναιοδωρίας όσον αφορά τη μεταμόσχευση ζωτικών οργάνων.

Σε ποια πόλη ή χώρα διαδραματίζεται η υπόθεση του βιβλίου σας;

Διαδραματίζεται σε ένα προάστιο του Πειραιά, στην προσφυγική ιστορική Νίκαια.

Σε ποια εποχή χρονολογικά εξελίσσεται η ιστορία του βιβλίου σας;

Ξεκινάει μεταπολεμικά μέχρι και σήμερα.

Πόσοι είναι οι ήρωες και ποια είναι τα ονόματά τους;

Οι Βασικοί ήρωες είναι η Λευκοθέα και η Φρόσω οι δύο αδερφές, η Σαμάνθα η κόρη της Λευκοθέας, ο Αλέξανδρος ο άνδρας της Σαμάνθας και ο νέος της σύντροφος Παύλος.

Πόσο χρόνο σας πήρε για να το ολοκληρώσετε;

Μου πήρε περίπου ένα εξάμηνο.

Όταν γράφετε κρατάτε σημειώσεις;

Σαφώς , με βοηθάνε στο να κρατάω μια ροή στις σκέψεις μου.

Από που εμπνευστήκατε του ήρωές σας;

Είναι καθαρά δημιουργήματα φαντασίας έχοντας στοιχεία από οικογενειακές εμπειρίες.

Κάποιος από τους ήρωες έχει στοιχεία του χαρακτήρα σας;

Όχι , δεν ταυτίζομαι με κάποιον από τους χαρακτήρες

Πόσο εύκολο είναι για εσάς να γεμίσετε μια λευκή σελίδα;

Ομολογώ πως δεν είναι τόσο εύκολο όσο νόμιζα.

Τι κυριαρχεί έντονα στο βιβλίο σας; Έρωτας, μυστήριο, ανατροπές, συναισθήματα κάτι άλλο;

Το βιβλίο περιέχει και έρωτες, ανατροπές, φθόνο, απογοήτευση και πολλά συναισθήματα.

Την υπόθεση πόσο καιρό τη δουλεύατε στο μυαλό σας;

Τη βασική ιδέα όταν ξεκίνησα να το γράφω κι εξελίχθηκε στους έξι μήνες.

Σκέφτεστε να γράψετε συνέχεια του τελευταίου βιβλίου σας ή έχει δοθεί ένα οριστικό τέλος;

Στο συγκεκριμένο έχει δοθεί ένα οριστικό τέλος.

Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;

Γιατί αποτυπώνει τις ανατροπές της ζωής.

Τι θα αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο σας;

Θα αποκομίσει τη δύναμη που μπορεί να βρει ένας άνθρωπος για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες. Για τα πάντα υπάρχει ένα τίμημα και το μήνυμα της αγάπης βέβαια ειδικά σε δυνατούς δεσμούς όπως μητέρας – κόρης.

Θα θέλατε να είστε εσείς η ηρωίδα του βιβλίου σας; Τι χαρακτηριστικά έχουν οι ήρωες του βιβλίου σας στον χαρακτήρα τους ή και εμφανισιακά;

Δε θα ήθελα να έχω τη ζωή της ηρωίδας μου. Υπάρχουν και καλά χαρακτηριστικά στους ήρωες όπως δυναμικότητα, καλοσύνη καθώς και εξωτερική ομορφιά.

Διαβάζοντας το βιβλίο σας, στο τέλος τι γεύση θα μας αφήσει;

Το τέλος αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα αλλά και μια πίκρα για το τι επιφυλάσσει η μοίρα.

Ποιο είναι το συναίσθημα ενός συγγραφέα που πιάνει πρώτη φορά το βιβλίο του στα χέρια του;

Σαφώς ικανοποίηση, χαρά και ενθουσιασμό. Το περίμενα με πολλή ανυπομονησία και το έχω σαν θησαυρό, σαν παιδάκι μου.

Πόσο ταυτίζεστε με την ηρωίδα- ήρωα του βιβλίου;

Όπως προείπα δεν ταυτίζομαι, δεν έχω κοινά χαρακτηριστικά με την ηρωίδα σαν χαρακτήρας.

Πώς νιώθετε όταν γράφετε τη λέξη τέλος στο βιβλίο σας;

Ανακούφιση, πληρότητα και αγωνία για το μέλλον του έργου.

Ετοιμάζετε κάτι άλλο τώρα;

Υπάρχει κάτι στο μυαλό μου αλλά σε πολύ πρώιμο στάδιο ακόμα.

Πώς ξεκινήσατε τη συγγραφή;

Έχοντας την κεντρική ιδέα και χρόνο λόγω της πανδημίας σταδιακά εξέλιξα την ιστορία.

Πόσα βιβλία έχετε γράψει και ποιά είναι αυτά;

Είναι η πρώτη μου συγγραφική απόπειρα.

Τι αγαπήσατε περισσότερο στο τελευταίο βιβλίο σας;

Το ότι η ηρωίδα κατάφερε κατά ένα μέρος να δικαιωθεί από τη σκληρότητα που της έδειξε η ζωή.

Όταν τελειώσατε το βιβλίο σας ποιος το διάβασε πρώτος;

Η κόρη μου η οποία με βοήθησε στο ηλεκτρονικό κομμάτι.

Ποιες αντιδράσεις είχαν η οικογένειά σας, τα αγαπημένα σας πρόσωπα όταν έμαθαν ότι θα εκδώσετε το βιβλίο σας;

Ενθουσιασμό, χαρά και ανυπομονησία. Ήταν έκπληξη γι' αυτούς.

Πώς αντιμετωπίζετε γενικά τις κριτικές, είτε θετικές είτε αρνητικές;

Όλες οι κριτικές είναι ευπρόσδεκτες, οι θετικές βέβαια με χαροποιούν ιδιαίτερα αλλά και τις αρνητικές τις ακούω με πολλή προσοχή γιατί με εξελίσσουν.

Τι προσφέρει το βιβλίο σας στον αναγνώστη;

Μια ξεκούραση από την καθημερινότητα και πιστεύω είναι λιτό κι ευανάγνωστο.

Όταν γράφατε γνωρίζατε από πριν την ιστορία ή είχατε κατεύθυνση από τους ήρωες σας;

Υπήρχε η κεντρική ιδέα αλλά με κατεύθυναν οι ήρωες.

Το τέλος το ορίζετε εσείς ή ο ήρωας σας;

Το τέλος το όρισα εγώ. Οι ήρωες ίσως ήθελαν διαφορετικό τέλος.

Από τι εμπνέεστε;

Από την ίδια τη ζωή.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στη συγγραφή; Ή μετά τη συγγραφή;

Η ιστορία μου εξελίχθηκε ομαλά χωρίς ιδιαίτερα εμπόδια. Μετά τη συγγραφή η αναμονή για να εκδοθεί.

Έχετε σκεφτεί κάποια από τις ιστορίες των βιβλίων σας ως θεατρικό έργο ή κινηματογραφική ταινία;

Ναι το έχω σκεφτεί και θα μου άρεσε πολύ σαν κινηματογραφική ταινία.

Υπάρχει κάποιος λογοτεχνικός χαρακτήρας από το βιβλίο σας τον οποίο θα σκεφτόσασταν να ξαναζωντανέψετε και σε επόμενα βιβλία;

Όχι νομίζω η ιστορία είναι μοναδική.

Πείτε μας κάτι που θα θέλατε να ξέρει για εσάς το αναγνωστικό κοινό και οι θαυμαστές σας.

Ότι όσοι αγόρασαν και διάβασαν το βιβλίο μου με τίμησαν ιδιαίτερα που εμπιστεύτηκαν την πένα μου. Τους ευχαριστώ και τους ευγνωμονώ!

Το βιβλίο σας απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό;

Οι νουβέλες έχουν συγκεκριμένο κοινό αλλά είναι αρκετά μεγάλο.

Τι έχετε να συμβουλέψετε - πείτε σε νέους συγγραφείς που σκέφτονται να εκδώσουν το πρώτο τους βιβλίο;

Να το επιδιώξουν, να έχουν εμπιστοσύνη στη γραφή τους και αν το πιστέψουν πολύ θα γίνει.

Τι ήταν αυτό όμως που σας έκανε να συγγράψετε για πρώτη φορά ένα μυθιστόρημα; Ποιο το ερέθισμα;

Κατά κάποιο τρόπο η ιστορία των προγόνων μου με εντελώς όμως διαφορετική τροπή.

Αν είχατε ένα βιβλιοπωλείο πως θα το φανταζόσασταν;

Ένα μεγάλο φιλόξενο χώρο γεμάτο από υπέροχα βιβλία και αναγνωστικό κοινό.

Τί αποτελεί για εσάς λογοτεχνία; Για την ακρίβεια, τί θεωρείτε εσείς «καλή» λογοτεχνία; Υπάρχει καλή και κακή λογοτεχνία τελικά;

Η λογοτεχνία αποτελεί πολιτισμό. Σαφώς ένα καλό βιβλίο μπορεί να σου δώσει πολλά αλλά δε θα έκρινα ποτέ ένα βιβλίο ως κακό γιατί ο κάθε συγγραφέας καταθέτει την ψυχή του.

Από την εμπειρία σας, πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να ξεκινήσει κάποιος την παρουσία του βιβλιογραφικά;

Ιδιαίτερα εύκολο δεν είναι όμως όταν υπάρχει θέληση, μεράκι και πείσμα τα πάντα μπορούν να γίνουν.

Ποια/ος ηθοποιός θα θέλατε να ενσαρκώσει στην οθόνη ή στο θέατρο την ηρωίδα/ήρωα του βιβλίου σας;

Υπάρχουν ηθοποιοί που θα ήθελα να την ενσαρκώσουν όπως η Αλεξάνδρα Ταβουλάρη σε νεαρή ηλικία και αργότερα ως μεγαλύτερη η Μαρία Πρωτόπαππα.

Υπάρχει κάποια ώρα της ημέρας και κάποιο μέρος που σας αρέσει να γράφετε;

Ναι συνήθως το βράδυ πριν κοιμηθώ με χαλαρώνει και μου αρέσει να γράφω.